Knossos, Cretaquarium en terug naar huis

Lotte was opnieuw tamelijk vroeg wakker. Sara voelde zich niet zo lekker zodat het allemaal wat langer duurde om alles op te ruimen. Toch zaten we al rond 10u in de auto op weg naar Knossos.

We passeerden door Heraklion en daar was het echt enorm druk. Ook in Knossos was het heel druk. Aanschuiven om de auto te parkeren en ook aanschuiven om een ticketje te kopen om binnen te gaan.

Knossos.

Knossos is een beetje te vergelijken met Phaistos: wel iets groter en iets meer opnieuw opgebouwd, en veel drukker natuurlijk. We wandelden wat rond en zagen af van de hitte. Vooral het grote plein, de half-heropgebouwde gebouwen (met gekleurde zuilen) en de tekeningen op de muren trokken de aandacht.

Knossos.

Nadat we alles gezien hadden, gingen we lookbroodjes en moesaka eten. Daarna reden we door naar het Cretaquarium. Het lampje voor de benzine dat al een ganse tijd aan het branden was, begon nu ook te knipperen. We wisten dus niet of we tot aan de luchthaven zouden raken, maar we mochten de auto leeg terugbrengen en dus probeerden we dat zo goed mogelijk te doen.

Samen kiezen wat we zullen eten.

In het Cretaquarium was het lekker fris. Er waren echt heel mooie aquaria en Lotte was heel enthousiast. Vaak kon ze voor het aquarium zitten, net tegen het glas. Ook al was ze heel moe, toch wees ze vrolijk met haar vingertje naar de vissen. Enkel toen er een haai recht naar ons toe zwom werd ze bang. Een heel mooi aquarium, een echte aanrader!

Lotte kijkt enthousiast naar de vissen.

Daarna reden we terug naar de luchthaven. Gelukkig hadden we net genoeg benzine. We waren wat bang dat ze bij Avis zouden klagen over enkele extra krassen die we waarschijnlijk hadden gemaakt op weg naar Chromonasteri, maar echt naar de auto hebben ze niet gekeken.

We waren veel te vroeg in de luchthaven. Na een uurtje wachten mochten we eindelijk gaan aanschuiven voor onze tickets. Het was er zo druk dat we wilden terugkeren om nog een halfuurtje te wachten, maar er stond zo veel volk dat we dat zelfs niet meer konden.

Gelukkig vond er iemand van de luchthaven dat wij naar een andere rij mochten omdat we een Lotteke bijhadden. Dat spaarde ons veel tijd. De luchthaven van Heraklion is echt een ramp, want we moesten met onze bagage daarna nog naar een andere rij. Het was niet gemakkelijk om terug te keren aangezien de rijen zo dicht bij elkaar stonden.

Lotte op de luchthaven.

Gelukkig was het minder lang aanschuiven om de bagage af te leveren en ook de securitycheck ging vlot. Aan de gates was het opnieuw veel te druk, dus we waren tevreden dat we eindelijk het vliegtuig konden opstappen (na een korte busrit). Lotte was opnieuw heel flink en moest deze keer door het raampje kijken om alles te zien. Na een uurtje viel ze in slaap en ze begon pas een klein beetje te klagen tijdens turbulentie en de landing.

Na het oppikken van onze bagage stonden meter Omi en Opi ons op te wachten, zodat we net voor middernacht thuis waren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag