Wim & Sara

Om 7u30 werden we gewekt door de zachte tonen van onze wekker.  Da's beter dan die vechtende poezen van vannacht...  Tijd om naar huis te gaan...  Maar eerst: wassen, aankleden, ontbijten, afwassen, de laatste spullen in de auto laden, afval wegbrengen, vegen,...  Tegen kwart voor 9 konden we vertrekken: dag bergen, dag liftjes, tot in maart (ten laatste)! Wegrijden uit de bergen - mijn bergen - en Sigur Rós, een combinatie waar ik nog meer heimwee van krijg, maar dan omgekeerd.  In het Duits hebben ze daar zelfs een woord voor: Fernweh .  Dat kan geen toeval zijn... Lotte was aanvankelijk erg vrolijk ("Gaan we gek dansen, mama?"), maar begon na een tijdje wat te zeuren.  Al snel bleek waarom: we waren nauwelijks in Vandans of ze moest al (een eerste keer) overgeven.  Gelukkig waren we goed voorzien met een set reservekleertjes, een drankendispenser vol water voor een oppervlakkig wasje, wc-papier,...  Maar de volgende keer moest ze wel een tijdje in ondergoed en

Lotte maakte ons om 7u30 wakker, maar we mochten nog blijven liggen tot 8 uur.  Na een moeizaam ontbijt trokken we om 10 uur naar Sankt-Gallenkirch waar de Grasjoch-lift in het weekend open is.  De race in Gargellen was nog niet begonnen, dus stonden we snel op de parking. We namen de Grasjoch-lift en stapten over in de Hochalpila-lift.  Die bracht ons tot op iets meer dan 2400 meter.  Iets voor 11 uur liepen we al te genieten van de mooie bergen.  We konden op veel plaatsen nog wat hoger klimmen om nog meer van het uitzicht te genieten en hier en daar kon je naar een bankje klimmen vanwaar je prachtige uitzichten had. We stapten richting het bergstation van de Grasjoch-lift.  Met een mooi zicht op enkele kleine meertjes spreidden we ons picknickdekentje uit.  We zagen een pad en in de verte zagen we voor het eerst deze vakantie ook enkele marmotjes zitten.  Wanneer de zon achter de wolken verdween, was het tamelijk koud, dus bleven we niet zo lang zitten.

Rond 8u kwam Lotte ons wekken.  Omdat de weersvoorspellingen van gisteren regen beloofden vanaf 11u, stonden we maar snel op, in de hoop nog iets te kunnen doen in de droogte.  Tegen half 10 vertrokken we met de auto richting Vandans.  In het Gargelner Tal, op de L192, moesten we wel een tijdje staan wachten omwille van de  Int. Akku Mäser Steinbock Berg Renn Slalom Gargellen  (een rally die het hele weekend duurt).  Dat zou 's avonds bij onze terugkeer naar ons huisje trouwens nog 'ns het geval zijn. We volgden in Tschagguns de pijltjes naar de Golmerbahn i.p.v. door te rijden naar Vandans, zodat we (onverwachts) uitkwamen bij het Lünerseewerk  i.p.v. in het dalstation van de Golmerbahn.  Dat kwam er dan gewoon op neer dat we de onderste sectie van de gondellift niet moesten nemen. We vergaapten ons (weer) aan de bergen en stapten rond het meer naar het Waldseilpark , waar Lotte het Zwergle Parcours  aflegde, een gezekerd klauterparcours tussen de bomen, op kinderm

Om 8u30 maakte Lotte ons wakker.  Na een lekker puddingontbijt trokken we met de auto naar de Schafsbergbahn in Gargellen om met de lift naar boven te gaan.  Het plan was opnieuw om er een rustige dag van te maken.  Rond 11 uur hadden de moderne liftjes ons boven afgezet.   Boven was er een grote speeltuin en stond er een grote groep mensen aan te schuiven om met driewielertjes naar beneden te scheuren.  Wij vertrokken toch maar voor een kleine wandeling van een halfuurtje naar de Gandasee.  Eerst over een groot paadje waar veel mensen liepen, daarna gelukkig over een veel smaller paadje, steeds verder naar beneden.  We zagen het mooie meertje al van tamelijk hoog liggen. We kwamen rond 12 uur aan bij het meertje.  We zochten een leuk plekje uit en begonnen aan onze picknick.  Lotte werd eventjes opgeschrikt door een loslopende hond.  Een uurtje later waren we alweer op weg.  Niet terug naar de lift, maar verder naar beneden.  Al snel zaten we op de grotere weg waar de

Rond half acht kwam Lotte onze kamer binnen om ons te vertellen dat de gondellift al werkte.  Ze gunde ons daarna nog even rust, maar niet lang meer. Een groot deel van de voormiddag werd gespendeerd aan de reisdagboeken.  Tegen 11u vertrokken we met de auto naar Gaschurn (waar we gelukkig een net vrijgekomen parkeerplek konden innemen), met de bedoeling om daar de lift naar boven te nemen en daar dan te picknicken.  We hadden onze sportschoenen wel aan, maar het moest een rustdag worden (om de beentjes wat te sparen). Lotte was in haar nopjes, omdat ze nu al die pistes zonder sneeuw zag (nu werden daar besje geplukt) en ons kon uitleggen welke liften ze allemaal had genomen en welke pistes ze al had gedaan. We wandelden voor de boerderijdieren (zwijntjes, geiten, schapen, kippen, eenden en konijnen) en de speeltuin (die was voor na het eten) naar beneden, langs de 60 (de oude 1) om een rustig plekje te zoeken om ons picknickdekentje uit te spreiden, weg van de andere m

Aangezien het ontbijt tussen 6u30 en 7u30 werd opgediend, hadden we de wekker om 7 uur gezet.  We hadden niet zo goed geslapen en er was al veel lawaai voor 7 uur.  De ontbijtzaal zat al goed vol toen wij daar aankwamen.  Toen we naar buiten keken, zagen we nog altijd veel wolken.  We wasten ons met het ijskoude water van de berghut en om 8u30 waren we klaar om te vertrekken naar Bielerhöhe over de Tschifernella in het - intussen - stralende zonnetje. We namen eerst nog wat panorama's en vertrokken dan via het grote paadje naar beneden.  Onderweg namen we een heleboel foto's, want het is hier toch wel adembenemend mooi! Na een uurtje wandelen staken we de rivier over, werd het paadje veel smaller en begonnen we aan de klim over de Tschifernella.  Klauterend over de stenen gingen we natuurlijk heel wat trager vooruit, maar aangezien het een echt Lotte-paadje was, stapte Lotte heel flink door.  Na een halfuurtje kwamen we bij twee kleine meertjes, waar we eventjes

Even na 8u stonden we op.  Lotte was toen al stilletjes in haar kamertje met haar knuffels aan het spelen.  We aten elk een potje pudding en namen samen een lekker warme douche.  Een blik tussen de gordijnen toonde wolken, regen,... Daarna moesten we beslissen welke rugzakken we zouden meenemen (twee grote rugzakken, een grote en een kleine, of toch twee grote), wat er allemaal in moest (slaapzakken, kleren, eten,...) en welke kleren we zouden aandoen (toch maar een korte broek). Tegen 20 na 10 trokken we de deur achter ons dicht: dikke rugzakken met regenhoes erover, regenjas aan, kap op,...  Op weg naar het dalstation van de Schafbergbahn om passen te kopen voor de liften en de bus. We hadden ondertussen in de verte aan de kant een gele bus (onze bus!) zien staan, dus in zeven haasten stapten we naar de bushalte, waar we nauwelijks vijf minuten later werden opgepikt.  Een gelukje, want daarna was er drie uur geen bus meer vanuit Gargellen. Onze bus vertr