Schruns

Lotte maakte ons om 7u30 wakker, maar we mochten nog blijven liggen tot 8 uur.  Na een moeizaam ontbijt trokken we om 10 uur naar Sankt-Gallenkirch waar de Grasjoch-lift in het weekend open is.  De race in Gargellen was nog niet begonnen, dus stonden we snel op de parking.

We namen de Grasjoch-lift en stapten over in de Hochalpila-lift.  Die bracht ons tot op iets meer dan 2400 meter.  Iets voor 11 uur liepen we al te genieten van de mooie bergen.  We konden op veel plaatsen nog wat hoger klimmen om nog meer van het uitzicht te genieten en hier en daar kon je naar een bankje klimmen vanwaar je prachtige uitzichten had.



We stapten richting het bergstation van de Grasjoch-lift.  Met een mooi zicht op enkele kleine meertjes spreidden we ons picknickdekentje uit.  We zagen een pad en in de verte zagen we voor het eerst deze vakantie ook enkele marmotjes zitten.  Wanneer de zon achter de wolken verdween, was het tamelijk koud, dus bleven we niet zo lang zitten.



We daalden verder af, soms over niet zo gemakkelijke paadjes.  Op het einde moesten we nog over een weide met koeien.  Eéntje werd nogal agressief en zorgde er voor dat Lotte begon te wenen ./ brullen, wat er voor zorgde dat de koe nog agressiever werd.  We stapten zo snel mogelijk voort en om 13u30 kwamen we na een tochtje van 4 kilometer aan bij het bergstation.  Hoog tijd voor een laatste ijsje!


Terug beneden gingen we nog t-shirts kopen in de sportwinkel.  We reden terug naar ons huisje in Gargellen en stonden nog wat in de file voor de autorace.  Terug in ons huisje begonnen we op te ruimen en alles in te laden.  We namen een douche en 's avonds gingen we eten bij de Italiaan.  Terug in het huisje staken we Lotte in bed, maakten pudding en haalden de foto's binnen.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag