Lago Paduli en lago Squincio, Perseïden

Rond 8u30 was iedereen wakker.  We lazen eerst wat en Lotte werkte in haar oefenboek voor we ons ontbijt aten.  We maakten ons rustig klaar om naar Lago Calamone te vertrekken.  De gps stuurde ons eerst alle kanten uit, maar uiteindelijk waren we stevig toeterend op de goeie weg.


De weg kronkelde hard, en dat vond de maag van Lotte niet zo een goed idee.  Nadat we alles hadden gepoetst, reden we verder tot we Lago Paduli tegenkwamen.  Dat leek ons ver genoeg, want Lago Calamone was nog een halfuurtje verder rijden over kronkelende wegen.  Het was amper 23 graden. Zalig!



We stapten naar beneden tot aan het meer en spreidden het picknick-dekentje uit.  Ik zette het fototoestel klaar een onscherpe - zo bleek later - timelapse.  We aten ons laatste stukje brood, schoten met waterpistolen naar elkaar en gooiden een heleboel stenen in het water.



We wandelden terug naar de auto en deden onze wandelschoenen aan om nog een kilometertje door te stappen tot aan Lago Squincio.  Eerst liepen we langs de grote weg, maar de laatste 500 meter was het klauteren geblazen op smalle paadjes vol met stenen.  Al snel stonden we aan het mooie, kleine meertje.



We reden terug naar Aulla om boodschappen te doen.  Lotte zag niet veel van het mooie berglandschap, want ze viel al vlug in slaap.  Terug in het huisje (het was al 17 uur) aten we een ijsje en dansten we op Italiaanse muziek.  We aten wat chips en Lotte werkte nog wat verder in haar oefenboek.  We aten tamelijk laat, want overdag is het verschrikkelijk warm en de zon verdwijnt pas laat achter de bergen.



Toen het een beetje donkerder werd, installeerden we ons op het balkon.  Lotte kroop bij mama op schoot onder een dekentje.  We zagen meer en meer sterretjes, maar Perseïden zag Lotte niet... We werden wel langzaam opgegeten door een heleboel insecten.  Om 22 uur was Lotte wel uitgeput en kroop ze in bed.  Dat was nog niet zo gemakkelijk, want ze was bang geworden van de grote beer die langzaam beweegt.  Wij lazen nog wat, dronken Limoncello en gingen nog wat verder naar de Perseïden kijken.  Wij konden er wel nog enkele zien.  Iets voor middernacht kropen wij ook in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag