Posts

Posts uit augustus, 2021 tonen

Terug naar huis

We hadden de wekker gezet om 7u30.  Na het ontbijt laadden we onze laatste spullen in de auto.  Om 8u45 vertrokken we in de regen naar huis.  Na een tankbeurt in Sankt-Gallenkirch zaten we al snel op de autosnelweg.  In Duitsland was het tamelijk druk, dus konden we niet goed doorrijden.  Het bleef hard regenen en we stopten enkel 2 keer voor een pipi-pauze.   We stopten rond 13u45 om te eten, toen het net even droog was.  Het tweede deel van de rit was droger, maar toch kregen we af en toe een serieuze bui op ons hoofd.  Via een alternatieve weg reden we via Prüm België binnen.  Na een tankbeurt in Tienen, kochten we frietjes.  We kwamen thuis aan om 17u45.

Regendag

Toen we rond 9 uur wakker werden was het aan het regenen.  Na een rustig ontbijt begonnen we rustig al wat dingen op te ruimen en in te pakken.  Na de middag keken we naar de film 'De pinguïns van Madagascar'.  Daarna speelden we Take 5 en Triomino's.  Na een douche gingen we eten bij de Italiaan.  Na een glaasje schnapps kropen we in bed.

Regendag

Afbeelding
Om zeker op tijd aan de start te staan van de Frauen Berg Gaudi , hadden we de wekker maar gezet om 8u30.  Mooi weer was het toen al niet, maar toen we onderweg waren naar Gargellen begon het pas écht goed te regenen.  Gieten!  We bleven nog even in de auto zitten, maar uiteindelijk moet je eruit...  Toch nog snel de buitenkant van mijn skijas aangedaan. Ik moest me een weg banen door de horde vrouwen om mijn zak met reservekleren af te geven.  Daarna er weer door om terug te keren naar mijn schatjes, die intussen ook een knalgele poncho hadden gekregen. De loopsters (een 60-tal) mochten voorsorteren in het startvak aan het dalstation, gevolgd door een dikke 200 wandelaars.  Nog een laatste zoen van mijn twee supporters, aftellen... en start. De groep geraakte al snel verspreid en het duurde niet lang voor het brede pad te steil werd om nog te kunnen lopen.  Daarna volgde een stuk bergaf over asfalt.  Lekker naar beneden denderen!  Joehoe! Het pad dook het bos in en de loopbare stukken

Slecht weer

Afbeelding
Zoals verwacht, zag het weer er vanmorgen niet al te best uit.  Niet dat het al regende, maar dat zou niet lang meer op zich laten wachten.  We namen de Versettla-gondel tot boven op de berg, maar onderweg begon het te regenen en dus gingen we maar meteen weer naar beneden, terug naar het huisje.  Het was ondertussen alweer tijd om te eten. Na de middag klaarde het toch een beetje op en reden we naar Sankt Gallenkirch, waar we de Hochjoch- en Hochalpila-gondels namen.  Alweer geen gemzen onder de lift en ook geen steenbokken waar ze gisteren zaten.  Op weg naar de Kreuzjoch vonden we Wim z'n pet terug, die hij daar gisteren (blijkbaar) was kwijtgespeeld.  Toen we terugkeerden naar de lift, wees een vrouw ons op een stuk of zes steenbokken, die stonden te grazen tussen de lawinestaketsels.  Verder dan gisteren maar nog steeds indrukwekkend! Na een Skype-sessie met omi & opi gingen we naar de grillavond in de Alte Talstation  en daarna reden we nog naar Gargellen om mijn startnum

Steenbokken op de Hochalpila

Afbeelding
Toen we wakker werden, lachte het zonnetje ons tegemoet.  Na het eten reden we naar Sankt-Gallenkirch.  Daar was het door de werken niet zo gemakkelijk om een parkeerplaats te vinden.  We konden de helikopter de palen voor de nieuwe lift zien installeren. We namen de Grasjoch-bahn en daarna de Hochalpila-bahn.  We waren nog een beetje teleurgesteld omdat we deze keer geen gemzen hadden gezien.  Maar aan het bergstation van de Hochalpila-bahn zat zowaar een steenbok bij het begin van de klettersteig.  Toen we wat langer bleven kijken, zagen we dat er wel 9 steenbokken zaten!  Wat een mooie dieren!  We bleven wel een uur staan kijken en namen een heleboel foto's.  We ergerden ons ook aan de domheid van de mensen die toch maar zo dicht mogelijk bij de steenbokken probeerden te raken om een mooie foto te kunnen nemen.  We wandelden uiteindelijk iets verder om beschut tegen de wind te kunnen picknicken.  Het was koud geworden en de wolken trokken af en toe over.  We daalden verder af na

Riedkopf

Afbeelding
Wanneer Lotte (om 9u) onze kamer binnenkomt, het rolgordijn opzij trekt en ons de blauwe hemel laat zien, hebben we niet veel aanmoediging meer nodig om op te staan. Na lang twijfelen, heb ik me uiteindelijk toch maar ingeschreven voor de Frauen Berg Gaudi  van komende zaterdag, met een klein hartje weliswaar.  Wim dacht dat het een goed plan was om vandaag in Gargellen te gaan wandelen, deels via het parcours van de wedstrijd.  Mooi is het wel, maar erg confronterend om te zien hoe vreselijk steil het daar naar omhoog gaat. Tegen 11u waren we geparkeerd op de drukke parking van het dalstation van de Schafbergbahn  en hadden we de gondel naar boven genomen.  We waren blij dat die Hollanders die al van op de parking (letterlijk) op sleeptouw werden genomen door hun constant jankende hond, niet zoals wij de omleiding richting Riedkopf namen. Het pad begon al meteen flink te klimmen, gevolgd door een afdaling over een erg stenig, breed pad.  Daarna volgden we de aftakking naar de Sankt An

Richting Versailhaus

Afbeelding
Na de knal deze nacht van Lotte die uit bed viel, bleven we tot 9 uur in bed liggen.  Na het ontbijt maakten we ons klaar voor een nieuwe wandeling, ook al zag het weer er niet zo goed uit.  We reden naar Partenen, waar we de Tafamuntbahn namen.  Boven speelde Lotte even met Kaitlin, een West-Vlaams meisje dat we in de lift waren tegengekomen.   De wandeling richting Versailhaus ging door een mooi bos en begon direct sterk te klimmen.  Veel zagen we niet, want we liepen al snel in de wolken.  Na een uurtje stappen, begon het meer en meer te regenen.  We hadden intussen al meer dan 350 meter geklommen (op iets meer dan 1 kilometer).  Omdat de regen met bakken uit de lucht bleef vallen, besloten we om terug te keren. We moesten gelukkig niet al te lang wachten op de lift.  Beneden scheen het zonnetje (voor eventjes toch).  Terug in het huisje genoten we van een laat middagmaal.  We gingen nog naar de Spar, maar maakten eerst een omwegje langs het kerkhof.  We lazen nog een hele tijd in d

Gauertal

Afbeelding
Tegen 9u kropen we uit bed.  Het weer zag eruit alsof het nog alle kanten op kon.  We hadden geen haast en namen rustig de tijd om te ontbijten en boodschappen te doen.  Daarna reden we naar Latschau (Golm), waar Lotte haar tekening voor de Golmi-tekenwedstrijd inleverde.  Het was al middag toen we aan onze wandeling richting Lindauer Hütte  begonnen. De beschrijving in het boekje was onduidelijk, pijltjes ontbraken, dus moesten we wat zoeken om op het juiste pad terecht te komen.  Maar na (achteraf gezien) onnodig klimwerk op een bospaadje, kwamen we dan toen bij de Rasafei-beek uit.  Het brede pad via Volspora steeg gestaag en we wandelden tussen mooie houten huisjes, terwijl er zich voor ons een prachtig uitzicht ontspon op de Tschaggunser Mittagspitze (net Kalkalpen). Het weer begon stilaan om te slaan en tijdens onze picknick (en dus ook tijdens de gebruikelijke timelapse ) werden de grijze bergen door de wolken helemaal aan het zicht onttrokken.  We besloten om toch maar terug te

Rustige(?) dag

Afbeelding
Ze hadden vandaag verschrikkelijk slecht weer voorspeld.  We waren dan ook verbaasd dat het nog mooi weer was toen we opstonden.  Na een rustig ontbijt en een douche stapten we naar de Versettla-lift.  We hadden Lotte gisteren beloofd dat ze boven wat mocht spelen en dat deed ze met veel plezier.  Ze ontdekte nog wat nieuwe dingen, zoals een memory met melkflessen en een bijenspel.  We installeerden ons in een schommelstoel voor onze picknick.   In de vroege namiddag keerden we terug naar het huisje.  Eerst ging mama lopen, daar ging ik.  Ik was net op tijd (of net te laat) terug want het begon hard te regenen.  Het bleef slecht weer voor de rest van de dag.   Omdat het zo hard bleef regenen, reden we met de auto naar de Italiaan. 's Avonds lazen we nog een tijdje voor we in bed kropen.  

Bielerhöhe

Afbeelding
Het was nog geen kwart voor 9 toen Lotte, gewassen en gekleed, onze kamer binnen kwam.  De zon scheen, er waren nauwelijks wolken: zo'n dag waaruit je alles wilt puren! We bakten onze Semmel , ontbeten en bestudeerden de kaart: Bielerhöhe dan maar?  Er was wat protest van Lotte, omdat al die bochten haar niet altijd even goed bekomen, maar toen we de 34e (en laatste) bocht uitkwamen, was er toch nog altijd veel animo op de achterbank. Het was tamelijk druk op Bielerhöhe (we stonden nog net in Vorarlberg geparkeerd), maar de meeste mensen doen gewoon het toertje rond het meer (of zelfs minder).  We ruilden onze gewone schoenen in voor onze (inmiddels bijna versleten) bergschoenen en gingen tegen 11u op pad. We waren blij dat we al snel het pad langs de oever konden verlaten en naar links konden afslaan, het Bieltal  in.  Het bleef lange tijd een breed pad dat zachtjes steeg, maar het uitzicht was er niet minder op.  Het meer (achter ons) en de bochtige straat naar Galtür (links van

Netza-Maisäß

Afbeelding
Pas rond 9 uur kropen we uit bed.  Na het ontbijt maakten we ons klaar om richting Gortipohl te vertrekken.  Na wat zoeken vonden we een parkeerplaats dicht bij het mooie kerkje en konden we om 10u45 aan onze wandeling beginnen.   Het eerste deel van de wandeling was nogal saai: op een straat klommen we snel naar boven.  Door de hitte was dat nog niet zo eenvoudig.  Gelukkig konden we af en toe een klein paadje nemen om één of enkele haarspeldbochten af te snijden.  Voorbij de Bödner kapel liepen we op smalle paadjes door het bos.  Af en toe konden we op de berg aan de overkant de werken zien aan de nieuwe lift naar de Valisera Hüsli.   Na een stevige klim kwamen we aan de Montielmaisäß:  een mooie open vlakte met wat huisjes.  Daar namen we rustig de tijd om ons middagmaal op te smullen.  Het zwaarste stuk van de klim moest toen nog komen.  We staken een riviertje over en na nog wat klimmen kwamen we bij de Netza-Maisäß:  een wondermooie maisäß met goed onderhouden huisjes waar blijkb