Netza-Maisäß

Pas rond 9 uur kropen we uit bed.  Na het ontbijt maakten we ons klaar om richting Gortipohl te vertrekken.  Na wat zoeken vonden we een parkeerplaats dicht bij het mooie kerkje en konden we om 10u45 aan onze wandeling beginnen.  



Het eerste deel van de wandeling was nogal saai: op een straat klommen we snel naar boven.  Door de hitte was dat nog niet zo eenvoudig.  Gelukkig konden we af en toe een klein paadje nemen om één of enkele haarspeldbochten af te snijden.  Voorbij de Bödner kapel liepen we op smalle paadjes door het bos.  Af en toe konden we op de berg aan de overkant de werken zien aan de nieuwe lift naar de Valisera Hüsli.  



Na een stevige klim kwamen we aan de Montielmaisäß:  een mooie open vlakte met wat huisjes.  Daar namen we rustig de tijd om ons middagmaal op te smullen.  Het zwaarste stuk van de klim moest toen nog komen.  We staken een riviertje over en na nog wat klimmen kwamen we bij de Netza-Maisäß:  een wondermooie maisäß met goed onderhouden huisjes waar blijkbaar niemand was.  Vanaf hier begonnen we sterk te dalen.  We passeerden Untere Netza-Maisäß en bleven zigzaggend naar beneden lopen.  In het bos zagen we een heel donkere eekhoorn.



Tamelijk snel kwamen we bij de waterval van Gortipohl en niet veel later stonden we terug bij de auto.  We stopten bij de Spar om inkopen te doen en gingen een Johannesbeersaftschörle drinken in hotel Saladina.  In het huisje genoten we van een appeltje en een zak chips.  Na een douche gingen we bij de Italiaan eten.  We keerden terug via Maria Schnee en stopten Lotte in bed toen we terug bij het huisje waren.  Na het schrijven van het reisdagboek kropen wij ook snel in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag