Posts

Posts uit juli, 2020 tonen

Simiane-la-Rotonde - Roosbeek

We stonden op om 6 uur en toen de laatste dingen waren ingeladen, konden we om 6u30 vertrekken.  We reden richting Sault en daarna over de Col des Abeilles.  We vonden pas net voor de autosnelweg een bakker.  We ontbeten op de eerste parking op de snelweg. De rit verliep rustig, zonder files.  We namen de snelweg rond Lyon, en daarna de rustigere snelweg langs Bourg-en-Bresse.  We vermeden Luxemburg (want een rode corona-zone).  We kochten nog frietjes en om 18u30 waren we thuis.  We laadden de auto nog uit en ruimden de meeste spullen al op.

Sault & Gorges de la Nesque

Afbeelding
Om 9u30 kwam Lotte me lekker knuffelen.  Wim was even ervoor uit bed geslopen.  We realiseerden ons dat we geen brood hadden, dat niet steenhard was geworden, dus gingen mijn twee schatjes snel naar de bakker om heerlijk vers stokbrood. Na het ontbijt namen we nog wat tijd om te lezen, al wat op te ruimen, het reisdagboek in te vullen,...  Even voor de middag reden we naar de lavendeldistillerie in Sault, waar we weer buiten stapten met lavendelwater en lavendelsnoepjes ( berlingots ). We hadden niet echt een plan voor de rest van de dag, maar op de kaart hadden we "Gorges de la Nesque" zien staan (twee sterren).  We reden naar daar en parkeerden ons aan de kant van de weg.  Na de obligatoire schoenenwissel (sandalen → trailschoenen) konden we aan onze wandeling beginnen. Die begon al met een technische en steile afdaling in de volle zon.  Lotte ging op wandel met Wim z'n trailrugzak, zodat we niet - zoals gisteren - zonder water zouden vallen.  Ze was echt in haar elemen

Saut du Moine

Afbeelding
We sliepen opnieuw lekker lang tot 9 uur, toen kwam Lotte ons wakker knuffelen.  Na het ontbijt speelde Lotte nog een hele tijd en nam daarna een douche.  Rond 12 uur vertrokken we om een wandeling te maken, maar we stopten eerst nog eens in Simiane-la-Rotonde op zoek naar brood.  Zo zagen we dat Simiane eigenlijk wel gezellig is: smalle, steile straatjes, lekkere geuren, ...  Omdat we geen bakker vonden, vroegen we aan een oudere man die uit zijn raam hing waar we er één konden vinden. We moesten weer naar boven klimmen om met de auto naar de grote weg beneden te rijden.  We kochten twee lekkere broden en keerden nog eens terug naar het huisje omdat er iemand haar trailschoenen was vergeten. Rond 13 uur vertrokken we dan richting de Saut du Moine.  Het was wel verschrikkelijk warm en helaas hadden we niet altijd schaduw.  Al snel liepen we op een saaie weg.  Gelukkig ging die na een tijdje over in een brede aardeweg.  Daar vonden we een beetje schaduw en konden we picknicken. Het paad

Gréoux-les-Bains

Het was al na 9u toen we opstonden.  Lotte was al een tijdje aan het spelen en was blijkbaar al eens komen piepen.  Na het ontbijt bleven we nog wat op ons terras zitten (puzzelen, reisdagboeken bijwerken,...). Tegen 11u vertrokken we langs bochtige baantjes naar Gréoux-les-Bains.  We moesten een paar keer stoppen, zodat Lotte naar frisse lucht kon happen (ze had zitten lezen in de auto), en rond Manosque was het dikke file.  Het duurde dus behoorlijk lang eer we in Gréoux-les-Bains geraakten. We wilden gaan eten in Café Colombero om Maxime en Laeticia (van l'Enchastre) terug te zien.  Zelfs na vijf jaar en met mondmaskers herkende Max ons!  Laeticia was er jammergenoeg niet vandaag (kleine Anna was ziek).  Het was superwarm op het overdekte terras, maar het eten was héél lekker. We wandelden nog wat rond op het kleine marktje en gingen nog naar een lavendelwinkeltje.  Daarna keerden we terug naar Café Colombero, waar we van Max alledrie een verkoelend ijsje kregen (en voor we het

Afkoelen in de Gorge de la Méouge

Afbeelding
We sliepen tamelijk lang uit en nadat we hadden ontbeten buiten op het terras, maakten we ons klaar om naar de Gorge de la Méouge te vertrekken.  We stopten bij de bakker in Revest-sur-Bion en reden over de Col du Négron.  Er leek niet veel water in de Méouge te staan.  We parkeerden ons op een kleine parking en zaten al snel aan de Méouge, waar we genoten van een picknick. Daarna gingen we in het verfrissende water, waar de vissen zoentjes gaven aan onze voeten.  Mama genoot van het water en Lotte en ik spetterden elkaar nat. Rond 15 uur reden we verder naar de hoofdparking van de Gorge de la Méouge (5km verder), maar daar was het zo druk dat we toch maar doorreden.  We keerden terug via Sisteron.  Terug in het huisje genoten we van het mooie weer.   Lotte kroop rond 19u30 in bed.  Daarna ging ik nog lopen.   Het is hier echt niet plat en veel van de beklimmingen waren op losse stenen, zodat ik echt geen grip had.  Intussen was het wat bewolkt geworden, zodat we niet konden waarnemen.

Forcalquier

Afbeelding
Tegen 8u30 stonden we op.  Het was al/nog aangenaam warm.  Rond 10u vertrokken we met de auto naar Forcalquier, op vraag van Lotte op de tonen van Deep Purple. De parking voor marktbezoekers stond aardig vol, maar we wisten - na enig gemanoeuvreer - een plekje te bemachtigen. We waren zes jaar geleden hier al naar de markt gekomen en we verlekkerden ons nu weer op olijven en droge worsten, weliswaar met een klein hartje omwille van de drukte.  Gelukkig liepen de mensen niet tegen elkaar op en waren de meesten geduldig.  Veel bezoekers (wij ook) droegen een mondmasker, maar ik kon niet begrijpen dat iedereen in principe kriskras door elkaar kon lopen en dat behoorlijk wat marktkramers die met eten omgingen zelf geen bescherming droegen.  Die zouden alvast niks aan ons verkocht krijgen... Een paar kaar geleden kocht ik in Apt op de markt heel mooie oorbellen, maar ik raakte er jammergenoeg één kwijt.  Stond diezelfde kraam hier nu op de markt!  Wat een gelukje!  Hij had dezelfde set niet

Rustige dag in Simiane-la-Rotonde

Afbeelding
Lotte was al iets voor 8 uur wakker.  Wij blijven ook niet meer zo lang liggen.  Het was al (te) warm, dus konden we buiten ontbijten.  Na het ontbijt begon Lotte te spelen, mama fitness-oefeningen te doen en haalde ik de foto's van de Pyreneeën binnen.  Ik installeerde ook de telescoop voor een eventuele waarneemnacht vanavond.  De meisjes namen nog een douche voor het middageten. Na de middag deden we gewoon voort: puzzelboekjes invullen, spelen, foto's bewerken, ...  We wandelden eens tot aan het lavendelveld aan de overkant van de straat.  Lotte was intussen al grote fan geworden van Deep Purple en danste er op los. We genoten van een aperitief en na het avondeten kroop Lotte al vroeg in bed (19u30).  Ik maakte de telescoop verder klaar.  Toen we de telescoop gingen collimeren, zag Sara aan het luik van het huisje een dier kruipen.  We gingen kijken en zagen een relmuis (zevenslaper).  Wat een mooi diertje!  We maakten samen nog puzzels (kruiswoordraadsels, sudoku's, ..

Héas - Simiane-la-Rotonde

Afbeelding
Om kwart voor acht liep de wekker af.  De bergen lagen prachtig in de zon, maar helaas moesten we hier vandaag vertrekken.  Om 9u overhandigden we de sleutel aan de eigenaar en reden we weg.  Eerst zigzag de bergen uit, daarna nog een hele tijd parallel met de Pyreneeën, waarbij we zelfs nog heel even de Pic du Midi de Bigorre zagen liggen. In Avignon reden we heel dicht langs de Pont  (en reed een onoplettende chauffeur heel dicht bij ons), terwijl we eerder al een schitterend zicht hadden gehad op de Cité  van Carcassonne. Berglandschappen maakten plaats voor zonnebloemvelden en helemaal op het einde voor uitgestrekte lavendelvelden die in bloei stonden.  Lotte en ik draaiden onze raampjes naar beneden om de heerlijke geur binnen te laten. Even voor 18u stuurde de gps ons een minuscuul veldweggetje in, maar zelfs wij vonden dat overdreven.  Gelukkig moesten we niet te lang zoeken om de échte route te vinden.  We kregen een rondleiding door het huisje en nadat we de auto hadden leegge

Cirque de Troumouse

Afbeelding
We hadden de wekker niet gezet, maar Lotte kwam om 7 uur al eens vragen hoe laat het was.  Om 8 uur kon ze echt niet meer blijven liggen en ging ze naar beneden.  Iets later kwam ze ons ook uit bed halen.  We aten rustig een puddingontbijt, lazen wat of losten sudoku's op.  Lotte las ook nog wat in haar boekje. Pas rond 11 uur maakten we ons klaar om naar de parking van de Cirque de Troumouse te rijden.  Op weg naar boven zagen we drie marmotjes.  Er was gelukkig nog wat plaats op de parking.  We maakten ons klaar voor onze laatste wandeling in de Pyreneeën.  Er waren maar enkele wolken vandaag en die maakten het zicht op de Cirque de Troumouse alleen maar spectaculairder. We klommen deze keer veel verder naar boven.  We passeerden een paar keer de weg waar een 'treintje' steeds weer op en af rijdt.  Boven aan de parking kregen we een schitterend zicht op de Cirque de Troumouse.  Dit uitzicht hadden we moeten missen toen we een paar dagen geleden naar het Lac des Aires wand

Tourmalet

Afbeelding
We waren duidelijk alledrie héél erg moe, want het was al na 10u toen we eindelijk opstonden.  Na ons puddingontbijt werkte Lotte haar reisdagboekje bij, maar ze raakte een beetje gefrustreerd omdat het vandaag écht niet lukte om een marmotje te tekenen. Kort na de middag vertrokken we naar Gèdre voor verse stokbroden en daarna reden we de Tourmalet op, bekend van de legendarische beklimming in de Tour de France .  Dat was eraan te merken, want heel wat fietsers probeerden in navolging van hun helden de top te bereiken, de ene al breder zwalpend dan de andere, zonder uitzondering met een verbeten blik op hun gezicht. We parkeerden ons even voorbij de top langs de kant van de weg en liepen dan enthousiast een helling op, vanwaar we een uitzicht hadden op het observatorium van de Pic du Midi de Bigorre en op de diepte van waaruit we naar boven waren gereden.  De wolken die daar hingen, waren perfect voor een timelapse ! Na onze picknick op dat lokaal maximum, denderden we de helling weer

Cirque de Gavarnie

Afbeelding
We hadden de wekker om 8 uur gezet, maar we hadden het allemaal moeilijk om uit bed te raken.  Na het ontbijt reden we naar Gèdre en parkeerden we ons aan de kerk.  Naar het kleine winkeltje was het nog een eindje stappen.  We kochten brood, wat beleg en een stafkaart van de buurt.  Daarna reden we naar Gavarnie, waar we al snel een plaatsje vonden om te parkeren.   Al van bij het begin van de wandeling hadden we een prachtig zicht op de Cirque de Gavarnie, met een enorm hoge waterval.  Ook al stonden er heel veel auto’s op de parking, toch was het tamelijk rustig op de wandelpaden.  Al snel weken we af van de 'grote' weg en namen we een kleiner paadje, nog steeds met schitterende uitzichten.  Lotte was iets te wild en lette niet goed genoeg op en viel pardoes op de grond.  Gelukkig waren de pijntjes vlug vergeten. We kwamen terug op de bredere weg.  Daar was het heel wat drukker, maar eigenlijk waren er toch nog minder mensen dan verwacht.  De weg begon goed te klimmen tot aan

Pont d'Espagne

Afbeelding
Na onze exploten van gisteren vonden we dat we het wel verdienden om de wekker niet te zetten.  Tegen 9u stonden we op en na het ontbijt nam Lotte uitgebreid de tijd om in haar reisdagboek te schrijven en te tekenen, terwijl wij wat lazen. Tegen 11u vertrokken we met de auto, langs bochtige wegen, tot voorbij Cauterets.  Deze wegen zijn erg populair bij wanna-be  wielrenners en we zagen zelfs een man op een koersfiets zijn vrouw op een MTB aan een kabel naar boven trekken.  Zo vernederend! Aan het einde van de weg parkeerden we op de gigantische parking van de Pont d'Espagne.  Zoveel mensen hadden we nog niet gezien deze vakantie.  Vreselijk!  Ook op het eerste deel van de wandeling kwamen we nog veel toeristen tegen en er zijn er altijd wel bij die zich gedragen alsof ze nog nooit van Corona hebben gehoord.  En ook al houden vele mensen er wél rekening mee: het blijft onaangenaam om ergens veel mensen aan te treffen. Maar het pad (met veel stenen om over te klauteren) was wel leuk

Cirque de Troumouse

Afbeelding
We hadden de wekker om 7 uur gezet.  Na een ontbijt met chocoladekoeken stonden we om 8 uur al aan de parkeerplaats van Héas en konden we aan de wandeling beginnen. We begonnen direct met een serieuze klim richting Cirque de Troumouse.  We zagen al snel 4 gemzen rondspringen en iets later zagen twee van de gemzen aan de andere kant van de vallei nog eens terug.  Het steilste stuk van de klim moest dan wel nog komen.  De uitzichten werden nog mooier en spectaculairder.  Wel jammer dat er wolken waren die de hogere stukken van de Cirque de Troumouse wegstopten. We kwamen langs twee bijna uitgedroogde meren en pas daarna zagen we het Lac des Aires: een mooi meertje, met een mooi uitzicht, maar dus nog altijd met wolken.  We installeerden ons op een picknick-dekentje, startten een timelapse en begonnen al te eten, ook al was het nog maar 11u15.  We namen rustig onze tijd (vooral Lotte) om te eten en na ons middagmaal bleven we nog even zitten. We klommen nog wat verder omhoog voor een nog