Gréoux-les-Bains

Het was al na 9u toen we opstonden.  Lotte was al een tijdje aan het spelen en was blijkbaar al eens komen piepen.  Na het ontbijt bleven we nog wat op ons terras zitten (puzzelen, reisdagboeken bijwerken,...).

Tegen 11u vertrokken we langs bochtige baantjes naar Gréoux-les-Bains.  We moesten een paar keer stoppen, zodat Lotte naar frisse lucht kon happen (ze had zitten lezen in de auto), en rond Manosque was het dikke file.  Het duurde dus behoorlijk lang eer we in Gréoux-les-Bains geraakten.

We wilden gaan eten in Café Colombero om Maxime en Laeticia (van l'Enchastre) terug te zien.  Zelfs na vijf jaar en met mondmaskers herkende Max ons!  Laeticia was er jammergenoeg niet vandaag (kleine Anna was ziek).  Het was superwarm op het overdekte terras, maar het eten was héél lekker.

We wandelden nog wat rond op het kleine marktje en gingen nog naar een lavendelwinkeltje.  Daarna keerden we terug naar Café Colombero, waar we van Max alledrie een verkoelend ijsje kregen (en voor we het wisten, waren we aan het skypen met Laeticia en Anna).

We reden terug via Valensole om de lavendelvelden te gaan bewonderen, maar op veel plaatsen was de lavendel al geoogst (of ze waren eraan bezig).  De heerlijke geur hing er gelukkig wél nog!

Na een tussenstop in Les Mées (voor boodschappen), reden we verder naar ons huisje, waar we rond 18u30 aankwamen.  Meteen tijd om te eten dus.  Toen Lotte in bed lag, ging ik het rondje lopen dat Wim gisteren al had gedaan.  Pfoe, dat was afzien!  De uitzichten waren wel heel mooi en het was heerlijk om door de lavendelvelden te lopen.  Sommige hellingen waren vreselijk steil en er kwam veel powerhiking aan te pas.

Na een deugddoende (en welverdiende) douche dronken we nog een pastis en aten we wat chips, terwijl we in bed een Japanse puzzel oplosten.  Lekker decadent!