Cirque de Troumouse

We hadden de wekker om 7 uur gezet.  Na een ontbijt met chocoladekoeken stonden we om 8 uur al aan de parkeerplaats van Héas en konden we aan de wandeling beginnen.

We begonnen direct met een serieuze klim richting Cirque de Troumouse.  We zagen al snel 4 gemzen rondspringen en iets later zagen twee van de gemzen aan de andere kant van de vallei nog eens terug.  Het steilste stuk van de klim moest dan wel nog komen.  De uitzichten werden nog mooier en spectaculairder.  Wel jammer dat er wolken waren die de hogere stukken van de Cirque de Troumouse wegstopten.

We kwamen langs twee bijna uitgedroogde meren en pas daarna zagen we het Lac des Aires: een mooi meertje, met een mooi uitzicht, maar dus nog altijd met wolken.  We installeerden ons op een picknick-dekentje, startten een timelapse en begonnen al te eten, ook al was het nog maar 11u15.  We namen rustig onze tijd (vooral Lotte) om te eten en na ons middagmaal bleven we nog even zitten.

We klommen nog wat verder omhoog voor een nog beter uitzicht (als dat nog kon) en begonnen daarna aan de terugtocht.  We liepen nu richting de Cabane des Aires over smalle paadjes.  Het waren niet echt officiële wandelpaden en bijgevolg was het heel rustig.  Lotte was een hele tijd verhalen over Jantje aan het verzinnen.

We liepen nu in de richting van een spectaculaire rots (Tour de Lieussaube).  Dat was opnieuw een stevige klim.  We zagen verschillende gieren die soms heel laag boven onze hoofden voorbij vlogen.  Wat een enorme vogels!  Heel erg de moeite om de gieren van zo dichtbij te zien.

Daarna begonnen we langzaam aan de afdaling.  Eerst liepen we op een smal paadje met een duizelingwekkende afgrond.  Na een tijdje werd het minder steil naast ons en liepen we door een prachtig landschap naar een riviertje.  We volgden het riviertje eventjes en daalden toen heel snel verder.

Om 16u30 waren we eindelijk terug bij de auto.  Na 750m klimmen en 13.3km, en dat zonder klagen, dat verdiende zeker en vast een snoepje!

Terug bij het huisje aten we een fruitje, gevolgd door een zeevruchten aperitiefbordje en genoten we van een deugddoende douche.  

We slaagden er in de gasoven aan te zetten om canneloni met garnalen te eten.  We staken de open haard nog aan, vooral voor de gezelligheid.  Lotte leek nog vol energie te zitten en ging om 20u30 naar bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag