Flamanville

De haan kraaide Lotte wakker om 8u15, waardoor wij dus ook wakker werden.  We genoten opnieuw van lekkere croissants en stokbrood als ontbijt en tegen 10 uur vertrokken we richting Flamanville.  Bij de parking hadden we een knap uitzicht op de zee, iets verderop was een huis te zien op een topje naast de zee.  Onze wandeling begon in die richting.  Bij het huis stond een dolmen en een plannetje met de drie kanaaleilanden die we konden zien.

We draaiden al snel weg van de zee op een breed pad door een smal bos.  Van het kasteel zagen we eerst alleen maar een grote kasteelmuur.  Pas bij de ingang van het Fôret de Flamanville konden we het kasteel eventjes zien.  Ook in het bos bleef het pad breed, zodat we toch eventjes een ommetje maakten op een smal, klimmend paadje.  We kwamen langs een mooi meertje en zagen iets verder kleine kikkertjes op het pad zitten.  

Toen liepen we fout... Er moest een pad zijn langs het kleine beekje en dat probeerden we te volgen.  Maar eigenlijk hadden we het beekje toch moeten oversteken.  Ons 'pad' werd smaller en moeilijker zichtbaar.  Vaak konden we niet meer zien hoe we moesten lopen.  Af en toe keerden we eens wat terug om een ander 'pad' te proberen.  De bramen en de netels maakten het allemaal nog wat moeilijker.  Na een hele tijd kwamen we op een groter bospad.  Na wat klimmen kwamen we eindelijk op een echte weg, tussen de huizen.  We zaten vol met teken.  Sara had in het bos al een 20-tal teken weggedaan, maar ook Lotte en ik hadden er heel wat.  

Op de grote weg liepen we nog eventjes verkeerd, maar zo konden we wel de prachtige agapanthussen en horthensias bewonderen in de tuin van de mensen of gewoon aan de kant van de weg.  Al snel zaten we weer op de GR 223, waar we opnieuw konden genieten van de prachtige uitzichten.  In het zuid-oosten een prachtig zandstrand, in het noord-westen een mooie rotskust. 

Plots kwamen we bij bankjes, waar we een laat middagmaal aten.  Ik startte een timelapse en na het eten speelden we nog boef en politieagent.  Het was nog maar eventjes wandelen tot aan onze auto, waar we iets na 15 uur aankwamen.

We reden nog eventjes naar het zandstrand van Sciotot.  Daar zaten we al snel met onze voetjes in het water.  Lotte groef putten die ze door de zee liet overstromen en mama zocht schelpjes.  De zee kwam ook hier snel op.  In het terugkeren wou Lotte nog eens in een 'badje' met zeewater stappen, maar ze gleed uit en was kletsnat.  Gelukkig waren we snel bij de auto waar ze nieuwe kleren kon aandoen.  

De beverrat in het maanlicht.

Terug bij het huisje aten we wat fruit bij het meertje.  Daarna kropen we in bad, na een teken-inspectie.  We vonden er weer een heleboel!  Na het bad aten we en daarna keken we nog naar de filmpjes van de voorbije dagen.  Lotte was dan al erg moe en kroop dus snel in bed.  Wij lazen nog wat en schreven het reisverhaal.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag