Regen + Cirque d'Estaubé

Toen we rond 8u opstonden, was het nog tamelijk goed weer, maar dat zou snel veranderen.  Tegen de tijd dat we klaar waren om te vertrekken, hoorden we het in de verte donderen en begon het te druppelen.  Toch maar niet gaan wandelen dan?

In plaats van naar het begin van de wandeling te rijden, reden we langs soms smalle kronkelbaantjes naar Lac des Gloriettes.  Het was intussen hevig aan het regenen gegaan en bovendien was er niet één plekje om te parkeren.  We keerden dus maar gewoon terug naar beneden en reden door naar Lourdes om boodschappen te gaan doen.  Daar verspillen we liever geen zonnige uren aan!

Terug in het huisje (het was al laat) aten we en daarna stak Wim de stoof aan, speelden we nog wat gezelschapsspelletjes (papaliefje werd in de vernieling gespeeld). En warempel, het klaarde op!

Rond half zes gooiden we onze rugzakken in de auto en reden we - opnieuw - naar Lac de Gloriettes, deze keer wél in de zon én met een plekje voor de auto.  Wandelschoenen aan, rugzakken op: klaar om te vertrekken!

Het was een heerlijk single-track paadje, dat ons omhoog leidde over stenen, door wat modder af en toe, langs prachtige paarse irissen die alleen maar hier groeien,...  We hadden nauwelijks een kwartiertje gestapt, toen we de perfecte plek vonden om ons picknickdekentje te spreiden.  Dinner with a view!

We vervolgden ons pad en vonden uiteindelijk de koeien die we al zo lang konden horen (de koebellen althans).  Even later kregen we zelfs een Pyrenese chamois in het vizier.  We vergaapten ons aan de prachtige Cirque d'Estaubé.  Ik kan maar niet begrijpen dat dit de minder bekende cirque is van de drie!  Sneeuw op de toppen in de verte, steenhellingen (maar geen marmotjes), het groenste gras met her en der bergbloemen, machtige bergen, een riviertje,...

Ons eigenste berggeitje kon haar plezier niet op en sprong van hier naar daar, want ze wou de trailschoenen, die ze van de paashaas heeft gekregen, eens grondig testen.

Toen we bijna volledig rond het (stuw)meer waren, tekende een lange sliert schapen zich af tegen de groene bergwand en na ongeveer anderhalf uur stonden we weer bij de auto.  We reden terug naar ons huisje en na een koek ging onze petite randonneuse naar bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag