Posts

Posts uit 2018 tonen

Terug naar huis

De wekker liep om 5u45 af.  We ruimden nog wat op en hadden iets later heel wat moeite om Lotte wakker te maken.  Na het ontbijt ruimden we de laatste spullen op en laadden we de auto vol.  Lotte hielp flink mee.  Mama haalde de wildcamera en ging tegen de grond... We vertrokken iets voor 7 uur richting Roosbeek. Lotte vertelde een heleboel Jantjes-moppen en bleef vrolijk vertellen (en lawaai maken) tot onze eerste stopplaats net voorbij Lyon.  Mama had intussen al een flinke dut gedaan.  Na een korte pauze reden we door tot iets voorbij Langres, waar we een laat middagmaal aten.   Het verkeer bleef rustig en via een alternatieve route vermeden we de werken tussen Luxemburg en Aarlen (en dus ook de goedkope tankbeurt in Luxemburg).  Na een hoognodige tankbeurt in de buurt van Aarlen, werd het een heel stuk drukker.  Om 17u30 konden we frietjes halen in Kumtich en iets later waren we eindelijk thuis.

Apt

Afbeelding
Rond 8u stond Wim op.  Lotte zat toen al een tijdje stilletjes te kleuren in de living.  Een uurtje nadien kwam ze me wekken met de vraag of ik mee naar het marktje van Apt wou gaan.  Natuurlijk! Na ons ontbijt reden we in de zon (jawel) naar Apt.  Wat een heerlijk mooi weer vandaag!  Er was al zeer creatief geparkeerd toen we in Apt aankwamen (op de middenberm, op de voorsorteerstrook, in verboden straatjes,...), maar al bij al vonden we nog snel een plekje voor onze auto. We liepen eerst op een pleintje met kraampjes met groenten en fruit, vrouwenkleding, eieren, kruiden, honing, lavendel,...  Daarna liepen we door de poort en volgden een wirwar van kleine straatjes en pleintjes met nog meer kraampjes.  In ieder straatje waar we inkeken, zagen we markt, tot ons hoofd ervan tolde.  Maar gezellig was het wel en dat gewoon in de stralende zon.  Zelfs een jas bleek overbodig.  Heerlijk genieten! Tussen halfeen en twee uur begonnen de marktkramers de boel stilaan op t

Gorge du Verdon

Afbeelding
We kropen rond 8 uur uit bed.  Lotte had intussen al een mooie tekening afgewerkt.  Voor we ontbeten, sprongen we eerst nog onder de douche.  Rond 10 uur vertrokken we richting Gorge du Verdon.  Het beloofde zonnetje was helaas nergens te bespeuren...  We zagen - zoals we intussen al gewoon zijn - alleen maar regen.  In de buurt van Michel met zijn groot paard (Saint-Michel l'Observatoire) namen we de afslag richting Manosque.  Daar stonden we helaas een tijdje in de file. Toen we eindelijk uit Manosque waren geraakt, reden we al snel tussen (geoogste) lavendelvelden op het plateau van Valensole.  Iets voor 12 uur stonden we op 'onze' parking, helemaal boven in Moustiers-Sainte-Marie.  We hadden geluk, want de parking is gratis vanaf 1 november. In de regen beklommen we de gladde trappen richting het kapelletje van de Notre Dame de Beauvoir.  We keken uit over de mooie daken en het kerkje van Moustiers.  We gingen eventjes binnen in het kapelletje.  Tijdens d

Regendag

Het was rond 9u toen we opstonden en het was aan het regenen.  Pijpenstelen!  Pas tegen de middag brak de zon door de wolken en stopte het zelfs (even) met regenen.  Na het middageten installeerden we onze wildcamera opnieuw en dachten we dat het een goed plan was om naar Montagne de Lure te rijden.  Maar onder het afdak uitrijden en naar de uitrit draaien, was al een heus obstakel.  Weer paniek op de achterbank. Even de auto uit om de situatie op te meten.  Geen grip op de modderige ondergrond, op millimeters van de paal van het afdakje (en vooral de uitstekende fundering ervan), vanachter een aarden ophoging,...  Gelukkig stak de eigenaar kort erna z'n hoofd langs de deur en kon hij me helpen duwen.  Alweer die handrem... Met veel gemanoeuvreer (en wat schrammen) konden we uiteindelijk toch vertrekken...  Toen we aan de beklimming van de Montagne de Lure waren begonnen, bleek dat een nutteloze onderneming: de berg was gehuld in een dikke mist, het goot pijpenstelen (alwe

Schoenen kopen in Aix-en-Provence

Lotte liet ons tot 9 uur slapen.  Na het ontbijt namen we een douche.  Het was hard aan het regenen en volgens het weerbericht zou dat de ganse dag zo blijven... Rond 12 uur vertrokken we naar Céreste om boodschappen te doen.  Omdat de winkel al om 12u30 sloot, kochten we alleen maar een brood.  We reden verder richting de Decathlon in Aix-en-Provence.  We zaten al snel in een bos, waar we in de auto ons middagmaal opsmulden.  In de gietende regen reden we over bochtige wegen naar Aix.  Daar regende het eventjes niet.  In de Decathlon kochten we nieuwe schoenen voor mij, want de andere laten water binnen, wat nogal een probleem is met dit weer.  We kochten nog een heleboel andere spullen, onder andere sneeuwschoenen. Op de terugweg viel Lotte in slaap.  Mama ging boodschappen doen in Céreste, terwijl ik op de slapende Lotte lette.  We waren pas rond 17 uur terug in het huisje.  Lotte en ik begonnen Monopoly Junior te spelen en mama leerde Spaans.  We keken naar de vangst van d

Route Géologique Haute Provence

Afbeelding
In volle nacht werden we gewekt door een huilende Lotte: Kamil (haar Eeyore-knuffel met roze kap) was uit bed gevallen en onvindbaar.  Mama en papa to the rescue ... alleen waren wij volledig gedesoriënteerd.  Zelf wist ik niet langs welke kant ik uit bed moest stappen.  Wim wist dat wel, maar hij vond de deur dan weer niet en stond aan de deur van de kast te friemelen... Tegen 8u werden we wakker.  De wereld zag er heel anders uit dan gisteren, zo in het zonlicht...  Na het ontbijt namen we alles klaar voor vandaag, we installeerden de wildcamera en reden via Forcalquier richting Puimichel. Onze verbazing was groot toen we onderweg auto's tegenkwamen met een laagje sneeuw op hun dak.  Sneeuw?  Nu?  In de Provence?  Stilaan verscheen er inderdaad ook sneeuw aan de kant van de weg, op de heuvels, in de velden als toefje slagroom op de gekortwiekte lavendel,... We passeerden in Oraison, waar blijkbaar een marktje bezig was.  Snel zochten (en vonden) we een parkeerplek

Marktje Forcalquier en regen, veel regen

Lotte begon al vroeg (6 uur) rond te lopen en met de deuren te slaan.  Gelukkig kwam ze pas een uurtje later onze kamer binnen.  We bleven nog wat liggen en Lotte en ik namen een douche voor we ontbeten.  Na een heuse show van Lotte maakten we ons klaar om naar het marktje in Forcalquier te gaan. Aangezien het hard aan het regenen was, namen we de wildcamera terug naar binnen.  In de gietende regen reden we naar Forcalquier, waar het niet zo gemakkelijk was om een parkeerplaats te vinden.  We waren al kletsnat toen we bij het marktje kwamen.  Heel veel kraampjes stonden er niet (toch niet als je het vergelijkt met de zomer).  We proefden en kochten lekkere worst en kropen al snel weer in de auto, helemaal verzopen.  We deden boodschappen in Céreste. We aten lekkere pasta en maakten het gezellig binnen.  Mama en Lotte speelden 'Wie is het?'.  Daarna tekende Lotte nog een hele tijd en speelden we samen Monopoly Junior.  Na het eten bleef Lotte nog een poosje verder teken

Gorges d'Oppedette

Afbeelding
Met de kippen op stok, de overschakeling van zomer- naar winteruur, een zacht en warm bed, een welwillende dochter,...  Zo kom je wel aan 11u slaap. Het was onverhoopt droog en de zon probeerde door de wolken te priemen...  Na het ontbijt installeerden we de wildcamera die we pas gekocht hebben,  Benieuwd of we iets van de lokale fauna zullen "vangen". Nog voor 9u kropen we in de auto en reden we naar Oppedette.  Het winkeltje in Céreste was - tegen onze verwachting in - toch open, dus stopten we nog even voor brood en een droge worst.  Na een korte rit langs kortgeschoren lavendelvelden parkeerden we op de parking Grand Vallat.  Nadat we onze wandelschoenen hadden aangetrokken en onze rugzak op onze rug hadden gezwierd, moesten we enkel de brug oversteken en dan konden we echt aan onze wandeling beginnen.  Vier jaar geleden waren we hier ook al in de zomer, met omi en opi, in de verzengende hitte, met Lotte bij mij in de rugzak. Nu was het aangenaam koel e

Roosbeek - Céreste

De wekker maakte ons om 3 uur wakker.  We maakten ons klaar, pakten de laatste spullen in, maakten Lotte wakker en gooiden de auto vol.  Iets voor 4 uur waren we al op weg naar Frankrijk.  Via een alternatieve route reden we naar de E411.  Voor we in Luxemburg zaten, moesten we af en toe door dichte mist rijden.  In Luxemburg stopten we even om te tanken. Het was tamelijk rustig op de snelweg, dus konden we goed doorrijden.  Onze bip&go werkte nog, dus verloren we niet zo veel tijd aan de péages.  We stopten een uurtje voorbij Luxemburg om te eten.  Onze tweede stop was al in Dijon.  Daar was het gebouw van de parking afgebrand, zodat we dus nergens binnen konden gaan.  Het was intussen aan het regenen, zodat we maar in de auto aten.  De gps stuurde ons via de grote ring rond Lyon, waardoor we een groot deel van de drukte vermeden. We stopten nog eens net voor de afrit naar Apt.  Daar stuurden we een berichtje naar Nelly, die ons in ons huisje zou binnenlaten.  Om 16 uur k

Gargellen - Roosbeek

Om 7u30 werden we gewekt door de zachte tonen van onze wekker.  Da's beter dan die vechtende poezen van vannacht...  Tijd om naar huis te gaan...  Maar eerst: wassen, aankleden, ontbijten, afwassen, de laatste spullen in de auto laden, afval wegbrengen, vegen,...  Tegen kwart voor 9 konden we vertrekken: dag bergen, dag liftjes, tot in maart (ten laatste)! Wegrijden uit de bergen - mijn bergen - en Sigur Rós, een combinatie waar ik nog meer heimwee van krijg, maar dan omgekeerd.  In het Duits hebben ze daar zelfs een woord voor: Fernweh .  Dat kan geen toeval zijn... Lotte was aanvankelijk erg vrolijk ("Gaan we gek dansen, mama?"), maar begon na een tijdje wat te zeuren.  Al snel bleek waarom: we waren nauwelijks in Vandans of ze moest al (een eerste keer) overgeven.  Gelukkig waren we goed voorzien met een set reservekleertjes, een drankendispenser vol water voor een oppervlakkig wasje, wc-papier,...  Maar de volgende keer moest ze wel een tijdje in ondergoed en

Schruns

Afbeelding
Lotte maakte ons om 7u30 wakker, maar we mochten nog blijven liggen tot 8 uur.  Na een moeizaam ontbijt trokken we om 10 uur naar Sankt-Gallenkirch waar de Grasjoch-lift in het weekend open is.  De race in Gargellen was nog niet begonnen, dus stonden we snel op de parking. We namen de Grasjoch-lift en stapten over in de Hochalpila-lift.  Die bracht ons tot op iets meer dan 2400 meter.  Iets voor 11 uur liepen we al te genieten van de mooie bergen.  We konden op veel plaatsen nog wat hoger klimmen om nog meer van het uitzicht te genieten en hier en daar kon je naar een bankje klimmen vanwaar je prachtige uitzichten had. We stapten richting het bergstation van de Grasjoch-lift.  Met een mooi zicht op enkele kleine meertjes spreidden we ons picknickdekentje uit.  We zagen een pad en in de verte zagen we voor het eerst deze vakantie ook enkele marmotjes zitten.  Wanneer de zon achter de wolken verdween, was het tamelijk koud, dus bleven we niet zo lang zitten.

Golm

Afbeelding
Rond 8u kwam Lotte ons wekken.  Omdat de weersvoorspellingen van gisteren regen beloofden vanaf 11u, stonden we maar snel op, in de hoop nog iets te kunnen doen in de droogte.  Tegen half 10 vertrokken we met de auto richting Vandans.  In het Gargelner Tal, op de L192, moesten we wel een tijdje staan wachten omwille van de  Int. Akku Mäser Steinbock Berg Renn Slalom Gargellen  (een rally die het hele weekend duurt).  Dat zou 's avonds bij onze terugkeer naar ons huisje trouwens nog 'ns het geval zijn. We volgden in Tschagguns de pijltjes naar de Golmerbahn i.p.v. door te rijden naar Vandans, zodat we (onverwachts) uitkwamen bij het Lünerseewerk  i.p.v. in het dalstation van de Golmerbahn.  Dat kwam er dan gewoon op neer dat we de onderste sectie van de gondellift niet moesten nemen. We vergaapten ons (weer) aan de bergen en stapten rond het meer naar het Waldseilpark , waar Lotte het Zwergle Parcours  aflegde, een gezekerd klauterparcours tussen de bomen, op kinderm

Gandasee

Afbeelding
Om 8u30 maakte Lotte ons wakker.  Na een lekker puddingontbijt trokken we met de auto naar de Schafsbergbahn in Gargellen om met de lift naar boven te gaan.  Het plan was opnieuw om er een rustige dag van te maken.  Rond 11 uur hadden de moderne liftjes ons boven afgezet.   Boven was er een grote speeltuin en stond er een grote groep mensen aan te schuiven om met driewielertjes naar beneden te scheuren.  Wij vertrokken toch maar voor een kleine wandeling van een halfuurtje naar de Gandasee.  Eerst over een groot paadje waar veel mensen liepen, daarna gelukkig over een veel smaller paadje, steeds verder naar beneden.  We zagen het mooie meertje al van tamelijk hoog liggen. We kwamen rond 12 uur aan bij het meertje.  We zochten een leuk plekje uit en begonnen aan onze picknick.  Lotte werd eventjes opgeschrikt door een loslopende hond.  Een uurtje later waren we alweer op weg.  Niet terug naar de lift, maar verder naar beneden.  Al snel zaten we op de grotere weg waar de

Gantekopf

Afbeelding
Rond half acht kwam Lotte onze kamer binnen om ons te vertellen dat de gondellift al werkte.  Ze gunde ons daarna nog even rust, maar niet lang meer. Een groot deel van de voormiddag werd gespendeerd aan de reisdagboeken.  Tegen 11u vertrokken we met de auto naar Gaschurn (waar we gelukkig een net vrijgekomen parkeerplek konden innemen), met de bedoeling om daar de lift naar boven te nemen en daar dan te picknicken.  We hadden onze sportschoenen wel aan, maar het moest een rustdag worden (om de beentjes wat te sparen). Lotte was in haar nopjes, omdat ze nu al die pistes zonder sneeuw zag (nu werden daar besje geplukt) en ons kon uitleggen welke liften ze allemaal had genomen en welke pistes ze al had gedaan. We wandelden voor de boerderijdieren (zwijntjes, geiten, schapen, kippen, eenden en konijnen) en de speeltuin (die was voor na het eten) naar beneden, langs de 60 (de oude 1) om een rustig plekje te zoeken om ons picknickdekentje uit te spreiden, weg van de andere m