Regendag

Het was rond 9u toen we opstonden en het was aan het regenen.  Pijpenstelen!  Pas tegen de middag brak de zon door de wolken en stopte het zelfs (even) met regenen.  Na het middageten installeerden we onze wildcamera opnieuw en dachten we dat het een goed plan was om naar Montagne de Lure te rijden.  Maar onder het afdak uitrijden en naar de uitrit draaien, was al een heus obstakel.  Weer paniek op de achterbank.

Even de auto uit om de situatie op te meten.  Geen grip op de modderige ondergrond, op millimeters van de paal van het afdakje (en vooral de uitstekende fundering ervan), vanachter een aarden ophoging,...  Gelukkig stak de eigenaar kort erna z'n hoofd langs de deur en kon hij me helpen duwen.  Alweer die handrem...

Met veel gemanoeuvreer (en wat schrammen) konden we uiteindelijk toch vertrekken...  Toen we aan de beklimming van de Montagne de Lure waren begonnen, bleek dat een nutteloze onderneming: de berg was gehuld in een dikke mist, het goot pijpenstelen (alweer),...  We aten dus maar gewoon een koekje en keerden terug naar ons huisje in Céreste.  verschrikt werd ik wakker:  we waren er al.  Ook Lotte trok verbaasd haar oogjes open.

De rest van de namiddag wilde ze prins en prinses spelen, maar gelukkig konden we haar uiteindelijk verleiden tot een paar spelletjes Monopoly.  Ik verloor - net als de voorbije dagen - alle spelletjes.  Echt allemaal!  Dan maar eten maken...

Na het eten zaten we nog gezellig aan tafel, terwijl ons kleine kunstenaartje haar hartje ophaalde met haar potloodjes en zeediersjablonen.

Het was wat moeilijk om haar te doen slapen (zij wou de deur open, wij wilden de deur dicht).  Daarna werkte ik nog een beetje aan mijn Spaans, terwijl Wim las.  We keken nog naar de laatste aflevering van La Casa de Papel en gingen dan slapen.