Gaschurn - Roosbeek
Even voor 7u werd heel het hotel (wij dus) gewekt door Lotte die alsnog uit bed viel. Het zat eraan te komen (we hadden haar al een paar keer moeten redden gisterenavond en vannacht...). Een halfuurtje later ging de wekker pas. Traditioneel werd het gordijn opzij geschoven voor een blik op de bergen: Mijn bergen! Onze bergen! We laadden alle spullen in de auto (op de lege parkeerplaats) en gingen ontbijten (in de lege ontbijtzaal). Meneer en madame waren speciaal afgekomen om ons te zien. Ze hadden het ons gezellig gemaakt, met kaarsjes en servies met diertjes voor Lotte. We moesten wel nog even op Daniel wachten om te betalen, maar het was wel leuk om eens bij te praten. Nog voor 9u zaten we in de auto, op weg door de lege straten. Zoals steeds vond ik het moeilijk om te vertrekken uit Gaschurn. Leuk om hier eens te zijn in het tussenseizoen als er niemand is en het hier uitgestorven lijkt. Het begon al snel te re...