Naar Gaschurn

Lotte kwam al om 6u15 onze kamer binnen om te vragen hoe laat het was.  Het midden van de nacht was blijkbaar een goed antwoord, want ze kroop terug in haar bedje.  Een half uurtje later hoorden we haar spelen in de living en iets na 7 uur kwam ze ons echt wakker maken.

We pakten alles in en toen Lotte haar ontbijt eindelijk op was, konden we rond 9 uur vertrekken naar de Montafon.  De rit verliep heel vlot.  We luisterden naar Kabouter Korsakov en reden door veel (en lange) tunnels.  Om 11u20 parkeerden we ons bij de lift naar Kristberg.  We hadden geluk, want we moesten niet wachten en konden direct in de drukke lift stappen.

Boven aten we een koekje en genoten we van het wondermooie uitzicht.  We maakten een wandeling en passeerden langs sneeuwkanonnen en skiliften.  Heel ver zijn we niet geraakt, want Lotte was nogal moe.  Na ons middagmaal keerden we dus al terug.  We wandelden langs een klein meertje en stonden al snel terug bij de lift.  Daar zocht en vond mama nog snel een geocache.  De uitzichten waren echt wel indrukwekkend!

Terug beneden was het maar 20 minuutjes rijden tot hotel Saladina in Gaschurn.  Daar verwelkomden ze ons met open armen.  Blijkbaar zijn we de enige gasten.  Wel een beetje raar, want tijdens de skivakantie zit het hotel altijd helemaal vol.  We kregen de kamers te zien waar we in maart waarschijnlijk zullen zitten tijdens de skivakantie.  We wandelden even naar het dalstation, zagen de vele werken en liepen met Lotte tot aan de skischool.  Niet te geloven hoeveel dingen ze nog herkent.

We kochten nog wat spulletjes in de vernieuwde Spar en genoten samen van de sauna.  Daarna gingen we vlug bij de Italiaan eten.  Terug in het hotel ging Lotte pas rond 8 uur slapen.  Wij lazen nog een beetje in bed, redden Lotte die bijna uit bed viel en knipten het licht uit.