Wim & Sara

Het was niet zo gemakkelijk om om 8 uur op te staan vanmorgen.  Gelukkig zorgde Lotte voor ons ontbijt, zodat wij nog wat konden blijven liggen.  Om 9u40 waren we onderweg naar Rifugio Citelli.  We konden in de auto al genieten van de steeds groter wordende Etna en het landschap veranderde al snel in opgedroogde lavavelden.  Om 10u40 vertrokken we om aan de wandeling te beginnen.  Het was amper 25 graden, dus we waren blij met de aangename temperaturen.  Na een heel kort stukje op de weg, kwamen we op een bospad en begon de zware klim.  Gedurende 5 kilometer moesten we 1100 meter stijgen!  Alsof dat nog niet moeilijk genoeg was, was het grootste deel in vulkaanstof, zodat je na elke stap terug naar beneden gleed.  Het bos waren we al snel uit, daarna stapten we door vulkaanas, eerst nog met wat groene begroeiing (Astragalus), daarna zonder enige begroeiing.  De wind was nogal hard, zodat Lotte zelfs haar trui aandeed!  Gelukkig ware...

Om op tijd te zijn om de boot te nemen vanuit de schoenpunt naar Sicilië, hadden we de wekker al om 8u gezet.  Terwijl Wim de auto volstouwde, ging ik met Lotte naar de bakker om de hoek.  Te weinig kleingeld mee, het bakje om met de bankkaart te betalen dat niet werkte,...  Enfin , we moesten nog eens terug, maar het brood was dan ook erg lekker. Tegen half tien bolden we de oprit van het huisje af.  Het was weer erg druk naar Salerno toe en de Italianen haastten zich alweer om hun gebrek aan rijvaardigheid en hoffelijkheid te etaleren.  Hoe meer je naar het zuiden gaat, hoe erger het wordt... en de hoeveelheid afval dat overal rondslingert, gaat mee in stijgende lijn. Volgens onze tickets voor de ferry naar Sicilië, zouden we om 18u vertrekken en moesten we er al om 16u zijn.  In praktijk waren we er al kort na 15u en moesten we nog fameus zoeken waar we onze tickets moesten afhalen.  Dat alles hier eentalig in het Italiaans is aangeduid en niemand o...