Pompeï - Giardini Naxos

Om op tijd te zijn om de boot te nemen vanuit de schoenpunt naar Sicilië, hadden we de wekker al om 8u gezet.  Terwijl Wim de auto volstouwde, ging ik met Lotte naar de bakker om de hoek.  Te weinig kleingeld mee, het bakje om met de bankkaart te betalen dat niet werkte,...  Enfin, we moesten nog eens terug, maar het brood was dan ook erg lekker.

Tegen half tien bolden we de oprit van het huisje af.  Het was weer erg druk naar Salerno toe en de Italianen haastten zich alweer om hun gebrek aan rijvaardigheid en hoffelijkheid te etaleren.  Hoe meer je naar het zuiden gaat, hoe erger het wordt... en de hoeveelheid afval dat overal rondslingert, gaat mee in stijgende lijn.

Volgens onze tickets voor de ferry naar Sicilië, zouden we om 18u vertrekken en moesten we er al om 16u zijn.  In praktijk waren we er al kort na 15u en moesten we nog fameus zoeken waar we onze tickets moesten afhalen.  Dat alles hier eentalig in het Italiaans is aangeduid en niemand ook maar een woord in een andere taal kent, zorgde voor de nodige verwarring.  Een mens moet dan al eens vreemde manoeuvres uithalen, maar dat valt hier toch nauwelijks op.

Tot onze verbazing konden we zelfs nog mee op de boot van 16u.  Dat was wel een aangename verrassing!  De oversteek duurde amper 20 minuten: net genoeg om even uit te waaien.

De eerste indruk van Sicilië was niet meteen positief: de drukte van het verkeer en het gebrek aan verkeersinzicht werkten danig op de zenuwen.  Maar toen zagen we een berg met een uit de kluiten gewassen rookpluim: de Etna: betoverend en tot de verbeelding sprekend!

We werden hartelijk ontvangen door Giusi en Veronica en nadat we de auto hadden leeggemaakt, gingen we boodschappen doen.  Zo wild rijden ze met hun auto, zo tam zijn ze om te winkelen en af te rekenen.

Aangezien het hier al vroeg donker wordt (de zon gaat al onder om 20u23), besloten we om onder ons tweetjes te gaan lopen i.p.v. elk om beurt.  Lotte was helemaal opgeslorpt door Harry Potter, dus we moesten ons niet te veel zorgen maken (al voelde het toch wat onwennig).

Na de douche maakte ik ravioli met paddenstoelen.  Lotte zat te blinken aan tafel van contentement, omdat haar boek uit is (we hadden immers gezegd dat we naar de film zouden kijken, als ze eerst het boek uit had).

Daarna was het alweer bedtijd voor Lotte en leestijd voor ons.