Steinabruck - Hohneck - Schiessrothried en Colmar

We hadden de wekker gezet om 8 uur, want we hadden een drukke dag voor de boeg.  Na een lekker ontbijt met Mattinettekes vertrokken we al tamelijk snel naar de parking van de Wormsa.  Het was een toffe rit, over kleine weggetjes door de Vogezen.  We konden genieten van het schitterende landschap.  

Om 10u45 konden we beginnen aan de wandeling.  We staken de Wormsa over en volgden die een beetje, langs een heleboel chalets.  Al snel begonnen we te klimmen en de eerste klim was heel stevig!  Af en toe hadden we een prachtig uitzicht, maar meestal liepen we in een bos.  Na een kilometer of vijf waren we eindelijk boven op de eerste top.  Er stond nogal veel wind en het was koud, dus zochten we een beschut plekje om ons middagmaal (lamscouscous!) op te smullen.

Er volgde nu een stuk afdaling, maar het paadje was zo moeilijk dat we niet echt snelheid konden maken.  We begonnen opnieuw te klimmen en zagen links van ons het grote meer van Altenweiher liggen.  We zagen in het bos wat mist hangen, en niet veel later liepen we er in.  Aan de Kastelberg zagen we bijna niets meer en omdat we niet langer in het bos liepen, kregen we er nog een stevige wind (en regen!) gratis bij!

We liepen een koeienweide in en bleven klimmen tot we uiteindelijk boven op de Hohneck waren.  Daar was niets te zien van het uitzicht, we werden enkel geteisterd door wind, regen en mist!  Gelukkig was het nu alleen nog maar afdalen.  Na een tijdje kwamen we terug in het bos, zodat we geen last meer hadden van de regen, wind en mist.

We liepen nog eventjes fout in de buurt van de Schiessroth-hut.  We daalden nog stevig af en na een praatje met twee vriendelijke wandelaars kwamen we aan het meer van Schiessrothried.  Daar liepen we rond en na nog een stevige afdaling kwamen we bij het meer van Fischboedle:  kleiner, maar wel mooier tussen de bergen gelegen. 

De laatste 3 kilometer liepen langs een breed pad naar beneden, zodat we eindelijk wat snelheid konden maken.  Na 7 uur effectieve wandeltijd, met 1150 hoogtemeters en na 24,5 kilometer waren we blij dat we onze botinnekes konden uitdoen aan de auto.

We reden naar Colmar en zagen tijdens de rit een heleboel ooievaars zitten in de velden.  We zetten ons om 19 uur aan de kant van de weg, in de buurt van het centrum.  We moesten blijkbaar maar tot 19 uur betalen, dus waren we daar net op tijd aangekomen.  We slenterden wat rond, genoten van het zonnetje en Lotte was heel enthousiast over de huizen in vakwerkbouw.

We gingen naar een restaurantje (Pfeffel) en aten er flamkuchen (met een glaasje Crêmant d'Alsace).  De terugrit naar het huisje duurde nog een uurtje.  Na een douche kropen we allemaal direct in bed.