Van de kustvlakte door de vallei van Itria

We hadden de wekker om 9 uur gezet, maar de kat miauwde ons al iets vroeger wakker.  Na een lekker fruitontbijt en een pijnlijke vinger bij Lotte omdat de kat er in gebeten had, vertrokken we rond 10u30 richting Masseria Casamassima.  Onderweg zagen we het mooie en witte Locorotonda liggen.

Om 11u45 vertrokken we voor onze wandeling, nadat we de auto op zijn Italiaans langs de kant van een smal wegje hadden geparkeerd.  Eerst liepen we door olijfboomgaarden, waar vooral de oude olijfbomen heel indrukwekkend waren.

We passeerden enkele trulli en begonnen dan aan een pittige klim op een smal paadje, waar helaas opnieuw een heleboel prikkeplanten waren.  Er vlogen een heleboel vlinders, vooral de koningspage was heel opvallend.  Boven kwamen we bij een kluizenaarskerkje (Eremitei San Biagio).  Daar was gelukkig wat schaduw, zodat we konden eten.

De afdaling was gelukkig over een paadje met minder prikkeplanten.  Al vlug zaten we opnieuw tussen de olijf- en amandelbomen.  Het pad begon opnieuw licht te stijgen en de laatste kilometer van de klim was opnieuw op een smal paadje met een heleboel prikkeplanten.  We waren blij dat we eindelijk boven waren in de hitte. 

Gelukkig verliep de rest van de wandeling voor het grootste deel over bredere wegen, zodat we wat sneller konden stappen.  We passeerden nog enkele mooie trulli.  We daalden snel af, eerst door een mooi bos, daarna opnieuw langs olijfbomen. 

Na een kleine 16 kilometer stonden we oververhit terug bij de auto.  Op de terugweg stopten we in de Lidl om inkopen te doen.  In het huisje dronken we een heleboel water en aten we aperitiefhapjes.  Na de douche schreven we de reisverhalen en aten we tomaat met mozzarella.