Giardini Naxos - Martina Franca

Voor een keer dat er buiten geen lawaai was, hadden we de wekker al om 7u15 gezet.  Het was superwarm geweest 's nachts: zelfs gewoon in bed liggen, deed een mens al zweten.

Rond 20 voor 9 reden we van de lange oprit van het huisje, richting Messina.  Het was alweer erg chaotisch om te vinden waar we exact moesten zijn en uiteindelijk bleek dat ons ticket van vier dagen geleden ook voor de terugreis geldig was.  Gelukkig hadden we dat nog in de auto liggen.

Tegen 10u reden we de overzetboot op en achter ons werden de deuren gesloten.  Tijd om op het dek te gaan uitwaaien!

Toen we het vasteland hadden bereikt en de motor weer aanzetten, begon er vanalles te piepen: "motorstoring - storing emissieregeling."  Na een tijdje kwam daar ook de droge melding bij dat de auto binnen 1100km niet meer zou starten.  Om de 50km piepte het opnieuw en ging er dus ook zoveel af van het rijbereik.  Dat hebben we (thuis) ook al wel eens gehad en toen volstond het uiteindelijk om de boel te resetten...  Maar dan moeten we hier natuurlijk een garage vinden waar ze ons daarmee willen/kunnen helpen...

Even voor 16u vonden we (na wat zoeken) onze trullo voor de komende dagen, met bijhorende kat.  Snel uitladen en naar onze garage thuis bellen.  Verdict: een reset en het op termijn verder laten onderzoeken.  Gelukkig bleek er dichtbij een Citroën-garage te zijn, waar we minder dan een halfuur voor sluitingstijd toekwamen.  Met handen en voeten (en Google Translate) kregen we het probleem uitgelegd en een halfuur later konden we gerustgesteld (en zonder kosten zelfs) wegrijden, op zoek naar een supermarkt.  Gezien de hitte (het gaat richting 40°C) hadden we wel zin in een ijsje, maar - wee ons - we waren genoodzaakt er vier te kopen...

Toen de zon al wat lager aan de hemel stond, gingen we onder ons tweetjes lopen, terwijl Lotte de kat des huizes bezighield (of was het omgekeerd?).  Het was leuk om over de glooiende paadjes te lopen en de trullo (en de met opeengestapelde stenen ommuurde weides) maakten het landschap af.  Prachtig, in het licht van de ondergaande zon.

Toen we na een welverdiende douche de oven hadden opgezet om er een nachoschotel in te schuiven, viel even later de stroom uit.  Al de tweede stroompanne van de dag (bij het schoonmaken van het gasfornuis vanmorgen was er blijkbaar wat misgegaan en was de zekering gesprongen).

Nu vonden we de zekeringenkast - buiten - na lang zoeken, maar alles leek in orde.  Koude nachos dan maar, bij kaarslicht.  Na overleg met de eigenares bleek er binnen in huis nog één enkele zekering te zijn en blijkbaar was dat de boosdoener.  Maar ondertussen was het wel al een uur later: bedtijd voor Lotte.