Van Ischitella door het dal van de Torrente Romandato

We hadden de wekker gezet om 9 uur, maar we werden al iets vroeger wakkergetsjirpt door de krekels buiten.  Rond 11 uur vertrokken we in de hitte richting Ischitella, een rit over de berg.  We kwamen loslopende paarden en geitjes met herder (en honden) tegen en soms was het wegje zo smal dat we langs de twee kanten tegen de takken reden.

In Carpino vonden we een klein winkeltje, waar we gelukkig wat brood konden kopen.  Iets na 12 uur vonden we een plekje in Ischitella waar we konden parkeren.  Het was wel nog wat stappen tot het begin van de wandeling, maar we passeerden op het einde in ieder geval in de buurt waar de auto was geparkeerd, zodat de wandeling niet langer werd.

Het eerste deel van de wandeling was door de stad, in de volle zon...  Niet echt interessant dus.  Gelukkig zaten we al snel op kleinere paadjes en na een afdaling sloegen we het dal van de Torrente Romandato in.  De beek was natuurlijk volledig opgedroogd, maar we hadden gelukkig veel schaduw (en nog meer muggen en andere insecten).

We werden af en toe geflankeerd door steile rotswanden.  Na 4 kilometer verlieten we de rivierbedding en begonnen we aan een stevige klim, deze keer in de volle zon.  Afzien dus!  We zagen een slang, maar die vond het te warm om te bewegen.  Na de uitputtende klim kwamen we weer in Ischitella en waren we al snel terug bij de auto.  Het winkeltje was gesloten (middagpauze van 13 uur tot 17 uur), dus reden we terug naar ons huisje.

Omdat er zo veel insecten waren tijdens de wandeling, hadden we nog geen middagmaal gegeten.  Dat was dus het eerste wat we deden toen we om 16u15 terug bij het huisje waren.  We gingen nog naar Mattinata om inkopen te doen (ijsjes!) en terug in het huisje werd er gelezen, gespeeld en reisverhalen geschreven.  We lazen een tijdje in de tuin en namen een douche.  We aten pasta met gerookte zalm en toen Lotte in bed lag, lazen we nog wat.