Civita di Bagnoregio & Therme di Bullicame

Ha, uitslapen, dat konden we wel gebruiken.  Zo was het ook al meteen 10u eer we konden ontbijten.  Geen haast vandaag!

We namen de auto naar het noorden, voorbij Viterbo, tot in Bagnoregio.  Dat staat via een voetgangersbrug in verbinding met Civita di Bagnoregio, schijnbaar een "eilanddorp" op een hoge rots, verder afgesloten van de buitenwereld.  Maar echt welkom voelden we ons niet in Bagnoregio.  Parkeerplaatsen genoeg, maar enkel voor inwoners of slechts voor 30 minuten, wat niet volstaat om op zoek te gaan naar het mooiste uitzicht op de Civita.  Uiteindelijk vonden we wel een betaalparking, maar betalen was geen evidentie!

In de hitte (zelfs in de schaduw) wandelden we door de straatjes, naar het begin van de voetgangersbrug.  Vandaar hadden we een prachtig uitzicht op de middeleeuwse conclave, al deed de moderniteit van de brug wel wat afbreuk aan het geheel.

Op de terugweg maakten we in Viterbo een klein omwegje naar een strade bianca, waar er een goed verstopt zwemplekje was.  Geen greintje schaduw, maar aangenaam warm (en toch verfrissend) water.  De Italiaanse vrouwen taterden erop los, terwijl wij ervan genoten ons vege lijf te laten weken.  Heerlijk!

Terug bij het huisje ging Wim eerst lopen in de hitte, daarna ik.  Ik werd al opgewacht door twee enthousiaste schatjes: "Mama, mama, we hebben een heel speciale vogel gezien (en we hebben foto's)!"  Bleek dat een hop te zijn.  Mama stikjaloers!

Na een broodnodige douche aten we eerst meloen met ham (met een glaasje spumante) en daalden we dan te voet af tot bij het mooie meer, voor een avondwandeling.  Voor zoiets willen we wel eens extra laat eten!

Na de ravioli staken we Lotte in bed en lazen we nog een beetje.