Wim & Sara

We hadden de wekker gezet om 7u30.  Na het ontbijt laadden we onze laatste spullen in de auto.  Om 8u45 vertrokken we in de regen naar huis.  Na een tankbeurt in Sankt-Gallenkirch zaten we al snel op de autosnelweg.  In Duitsland was het tamelijk druk, dus konden we niet goed doorrijden.  Het bleef hard regenen en we stopten enkel 2 keer voor een pipi-pauze.   We stopten rond 13u45 om te eten, toen het net even droog was.  Het tweede deel van de rit was droger, maar toch kregen we af en toe een serieuze bui op ons hoofd.  Via een alternatieve weg reden we via Prüm België binnen.  Na een tankbeurt in Tienen, kochten we frietjes.  We kwamen thuis aan om 17u45.

Toen we rond 9 uur wakker werden was het aan het regenen.  Na een rustig ontbijt begonnen we rustig al wat dingen op te ruimen en in te pakken.  Na de middag keken we naar de film 'De pinguïns van Madagascar'.  Daarna speelden we Take 5 en Triomino's.  Na een douche gingen we eten bij de Italiaan.  Na een glaasje schnapps kropen we in bed.

Om zeker op tijd aan de start te staan van de Frauen Berg Gaudi , hadden we de wekker maar gezet om 8u30.  Mooi weer was het toen al niet, maar toen we onderweg waren naar Gargellen begon het pas écht goed te regenen.  Gieten!  We bleven nog even in de auto zitten, maar uiteindelijk moet je eruit...  Toch nog snel de buitenkant van mijn skijas aangedaan. Ik moest me een weg banen door de horde vrouwen om mijn zak met reservekleren af te geven.  Daarna er weer door om terug te keren naar mijn schatjes, die intussen ook een knalgele poncho hadden gekregen. De loopsters (een 60-tal) mochten voorsorteren in het startvak aan het dalstation, gevolgd door een dikke 200 wandelaars.  Nog een laatste zoen van mijn twee supporters, aftellen... en start. De groep geraakte al snel verspreid en het duurde niet lang voor het brede pad te steil werd om nog te kunnen lopen.  Daarna volgde een stuk bergaf over asfalt.  Lekker naar beneden denderen!  Joehoe! Het pad dook het bos in en de loopbare stukken

Zoals verwacht, zag het weer er vanmorgen niet al te best uit.  Niet dat het al regende, maar dat zou niet lang meer op zich laten wachten.  We namen de Versettla-gondel tot boven op de berg, maar onderweg begon het te regenen en dus gingen we maar meteen weer naar beneden, terug naar het huisje.  Het was ondertussen alweer tijd om te eten. Na de middag klaarde het toch een beetje op en reden we naar Sankt Gallenkirch, waar we de Hochjoch- en Hochalpila-gondels namen.  Alweer geen gemzen onder de lift en ook geen steenbokken waar ze gisteren zaten.  Op weg naar de Kreuzjoch vonden we Wim z'n pet terug, die hij daar gisteren (blijkbaar) was kwijtgespeeld.  Toen we terugkeerden naar de lift, wees een vrouw ons op een stuk of zes steenbokken, die stonden te grazen tussen de lawinestaketsels.  Verder dan gisteren maar nog steeds indrukwekkend! Na een Skype-sessie met omi & opi gingen we naar de grillavond in de Alte Talstation  en daarna reden we nog naar Gargellen om mijn startnum

Toen we wakker werden, lachte het zonnetje ons tegemoet.  Na het eten reden we naar Sankt-Gallenkirch.  Daar was het door de werken niet zo gemakkelijk om een parkeerplaats te vinden.  We konden de helikopter de palen voor de nieuwe lift zien installeren. We namen de Grasjoch-bahn en daarna de Hochalpila-bahn.  We waren nog een beetje teleurgesteld omdat we deze keer geen gemzen hadden gezien.  Maar aan het bergstation van de Hochalpila-bahn zat zowaar een steenbok bij het begin van de klettersteig.  Toen we wat langer bleven kijken, zagen we dat er wel 9 steenbokken zaten!  Wat een mooie dieren!  We bleven wel een uur staan kijken en namen een heleboel foto's.  We ergerden ons ook aan de domheid van de mensen die toch maar zo dicht mogelijk bij de steenbokken probeerden te raken om een mooie foto te kunnen nemen.  We wandelden uiteindelijk iets verder om beschut tegen de wind te kunnen picknicken.  Het was koud geworden en de wolken trokken af en toe over.  We daalden verder af na

Wanneer Lotte (om 9u) onze kamer binnenkomt, het rolgordijn opzij trekt en ons de blauwe hemel laat zien, hebben we niet veel aanmoediging meer nodig om op te staan. Na lang twijfelen, heb ik me uiteindelijk toch maar ingeschreven voor de Frauen Berg Gaudi  van komende zaterdag, met een klein hartje weliswaar.  Wim dacht dat het een goed plan was om vandaag in Gargellen te gaan wandelen, deels via het parcours van de wedstrijd.  Mooi is het wel, maar erg confronterend om te zien hoe vreselijk steil het daar naar omhoog gaat. Tegen 11u waren we geparkeerd op de drukke parking van het dalstation van de Schafbergbahn  en hadden we de gondel naar boven genomen.  We waren blij dat die Hollanders die al van op de parking (letterlijk) op sleeptouw werden genomen door hun constant jankende hond, niet zoals wij de omleiding richting Riedkopf namen. Het pad begon al meteen flink te klimmen, gevolgd door een afdaling over een erg stenig, breed pad.  Daarna volgden we de aftakking naar de Sankt An