Roosbeek - Tórshavn

Gezien de warmte (of eerder: hitte) hadden we het raam de hele nacht laten openstaan (met de rolluiken nog omhoog).  Op die manier was het draaglijk, maar het nadeel is dan dat je vroeg wakker wordt door krijsende kinderen.   Rond 9u stonden we dan maar op...  Het begon al aardig op te warmen, maar het was nog ideaal om in de tuin te ontbijten.

Nog rustig tijd om op te ruimen, vuilbakjes leeg te maken, af te wassen, de allerlaatste dingen weg te moffelen, nog even naar de bakker te gaan,...  Tegen 11u kwamen omi en opi ons oppikken om ons naar het station van Tienen te brengen.  De trein vertrok mooi op tijd maar zat wel overvol (met reizigers richting zee).


In Brussel-Zuid hadden we ruimschoots tijd om over te stappen.  De TGV stond er al, dus we konden ons al installeren en onze koffiekoeken opeten.

In een wip stonden we in de luchthaven van Parijs.  De levensmoeë kerel aan de incheckbalie bleef erg lang naar onze identiteitskaarten kijken (en liet ze ook enkele keren vallen), maar uiteindelijk printte hij toch onze tickets en rolden onze valiezen één voor één weg op de transportband.

Aan de veiligheidscontrole stond er weinig volk, maar met elk van ons was er wel iets.  Eerst werden mijn bergschoenen gecontroleerd met een machine; Lotte werd aan handen, onderarmen en broeksriem op explosieven onderzocht; en als ultieme uitsmijter werd Wim z'n rugzak (alweer) volledig leeggemaakt.  Gelukkig hadden we tijd  voor al die tierlantijntjes.

Terwijl het boarden startte, aten wij nog rustig een broodje op en daarna stapten we in.

Met puzzels en spelletjes ben je zo op je bestemming, zo bleek alweer.  We vergaapten ons aan de Faeröer-eilanden onder ons en waren al verliefd nog voor we voet aan de grond gezet hadden.

Onze valiezen kwamen snel tevoorschijn en we waren bij de eersten bij de autoverhuur.  Juist spijtig dat die voor ons niet konden betalen.  Een witte Nissan Qashquai stond op ons te wachten op de parking.  Inladen en weg!

We reden langs diepgroene bergflanken, ruige schapen, veelkleurige huizen, watervalletjes, fjorden, de zee (erlangs en eronder),...  Prachtig!

We konden nog net het hotel binnenglippen vlak voor een bus nietsontziende toeristen.  Gelukje!  Het restaurantje zou niet lang meer open zijn, dus maar snel er naartoe.  Ze hebben hier Pisco Sour!  Nog een gelukje!


Daarna brachten we de valiezen naar onze kamer.  Daar stond intussen een extra bed voor Lotte.

Nog wat tijd om te lezen en de eerste reisverhalen neer te pennen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Valensole - Roosbeek

Les Mourres

Opruimen