Haraldssund - Skarð

We hadden vandaag opnieuw de wekker niet gezet, maar toen we iets na 8 uur naar boven gingen, was Lotte het ontbijt al aan het voorbereiden.  Rond 9u30 vertrokken we richting het eiland Kunoy, waar we in Haraldssund aan onze wandeling zouden beginnen.  Om op Kunoy te geraken moesten we eerst een tijdje eilandhoppen.  We reden dicht bij ons huisje al de eerste tunnel in.  Die bracht ons vaņ het eiland Streymoy naar Eysturoy.  Een rond punt in een tunnel onder de zee?  Dat kan hier zomaar! Een eindje verder reden we via een iets kortere tunnel van Eysturoy naar Borðoy en net voor Haraldssund reden we over een dam over de zee naar Kunoy.

Na een uurtje rijden parkeerden we onze auto bij de haven en begonnen we aan de wandeling.  We wandelden de hele tijd naast de zee, op een smal paadje dat lichtjes op en af ging.  We werden de hele tijd verwend door de mooie uitzichten.  Vaak was er een steile afgrond (recht naar de zee, of naar de rotsen voor de zee) net naast het paadje.  Het was dus de hele tijd opletten geblazen! 

 

We moesten een heleboel riviertjes oversteken en de ondergrond daar was soms wel eens glad.  Op de moeilijkste stukken waren er kettingen gespannen zodat we ons konden vasthouden.  Afhankelijk van de bron waren er 11 (Lotte) of 13 (papa) passages met kettingen.  En dan moesten we nog terugkeren ook.

Net voor ons eindpunt (Skarð) hadden we een mooi uitzicht op de omringende bergen, die in een halve cirkel rond het in 1919 verlaten dorp liggen.  Het laatste stukje van de wandeling was er geen pad meer te zien, maar met de gps-track raakten we toch tot aan de ruïnes van de kleine huisjes.  Het kunstwerk van een boot boven op een rots viel veel kleiner uit dan verwacht.

We aten ons middagmaal en namen dezelfde weg terug.  We zagen nog een zeehond in de zee zwemmen en rond 16 uur waren we terug bij de auto.  Een uurtje later deden we eerst nog inkopen voor we terug naar het huisje gingen.  We namen een warme douche en daarna maakte Lotte soep voor ons.  

We keken naar Back to the Future III, namen eventjes pauze om ovenkaas te eten en keken dan naar de rest.  Het was al hoog tijd voor Lotte om in bed te kruipen.  Wij lazen nog wat.