Gandasee

Om 8u30 maakte Lotte ons wakker.  Na een lekker puddingontbijt trokken we met de auto naar de Schafsbergbahn in Gargellen om met de lift naar boven te gaan.  Het plan was opnieuw om er een rustige dag van te maken.  Rond 11 uur hadden de moderne liftjes ons boven afgezet.  


Boven was er een grote speeltuin en stond er een grote groep mensen aan te schuiven om met driewielertjes naar beneden te scheuren.  Wij vertrokken toch maar voor een kleine wandeling van een halfuurtje naar de Gandasee.  Eerst over een groot paadje waar veel mensen liepen, daarna gelukkig over een veel smaller paadje, steeds verder naar beneden.  We zagen het mooie meertje al van tamelijk hoog liggen.


We kwamen rond 12 uur aan bij het meertje.  We zochten een leuk plekje uit en begonnen aan onze picknick.  Lotte werd eventjes opgeschrikt door een loslopende hond.  Een uurtje later waren we alweer op weg.  Niet terug naar de lift, maar verder naar beneden.  Al snel zaten we op de grotere weg waar de driewielertjes naar beneden scheurden.  Gelukkig konden we iets later een kleiner paadje nemen.  Na een halfuurtje stappen zaten we al aan de Obwald-hut, waar Lotte eventjes kon spelen in een kleine speeltuin.



Het paadje werd nu heel smal en kronkelde steil naar beneden.  We liepen nu door een bos, zodat we iets minder konden genieten van de prachtige uitzichten.  We staken een groter paadje over en daalden nu nog sneller naar de Madrisa-hut.  Een hut van de DAV die onbemand is en waar trekkers kunnen overnachten.  We liepen nu langs de rivier, maar het paadje bleef toch wel uitdagend.



We staken een brugje over en moesten nog eventjes klimmen tot aan ons huisje.  Daar kwamen we rond 15 uur, na alweer een dikke 8km stappen, aan.  Ik stapte nog naar de lift om de auto op te pikken.  We aten wat hapjes en daarna maakte ik me klaar voor een loopje.  Lotte wou nog wat gaan wandelen met mama.  Het loopje was niet gemakkelijk... Ik liep tot helemaal aan de Obwald-hut en terug naar het huisje: 390 meter klimmen op 6 kilometer!  Echt wel zwaar... Lotte en mama stapten intussen nog eens anderhalve kilometer.  Toen ik terug was, ging mama lopen.  Na onze douches speelden Lotte en ik barricade, terwijl mama lekkere pasta maaktje.


Lotte werkte nog wat in haar dagboekje en was toen zo moe, dat ze moeilijk in bed raakte.  Wij lazen nog wat, schreven het reisverhaal en maakte de timelapses, terwijl het buiten begon te regenen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag