Cinque Terre: Riomaggiore
Lotte was al voor 8 uur wakker. Ze draaide de sleutel van de voordeur om en ging al eens een wandelingetje maken. Na het ontbijt waren we al tamelijk snel klaar om te vertrekken richting La Spezia, om daar de trein te nemen naar Cinque Terre.
Toen we om 10u15 aankwamen bij het station, stond de parking al helemaal vol. Ook in de buurt was er geen enkele parkeerplaats meer te vinden. Het verkeer was echt verschrikkelijk! De Italianen kwamen echt van overal. We reden dan maar voort richting het eerste dorpje: Riomaggiore. We weg naar Riomaggiore was tamelijk rustig, maar de parking stond ook daar vol. We reden terug naar boven en vonden gelukkig nog een plekje aan de kant van de weg. Het was intussen al 11u15 geworden.
We trokken onze wandelschoenen aan en vertrokken richting Riomaggiore. Het was al snikheet, maar de wandeling was helemaal niet moeilijk: een hoop trappen naar beneden, tot in het centrum. Het was heel rustig op de tocht naar beneden, maar toen we op de hoofdstraat kwamen, was het over de koppen lopen. Riomaggiore is trouwens veel mooier van iets hogerop. De huizen zijn wel iets minder gekleurd dan we dachten. We liepen eventjes rond op de drukke hoofdstraat en zochten toen een restaurantje waar we pasta en een inktvisschotel aten. Lotte is blijkbaar verzot op inktvis!
Na het eten gingen we nog naar een Frans toilet in Italië en daarna gingen we op zoek naar de zee. Die vonden we wel, maar we vonden nergens een plekje om te zwemmen. We blijven nog wat verder zoeken naar een beter plekje (trappen op en af in de verzengende hitte), maar vonden niets. We keerden dus maar terug naar de auto. Maar in de hitte al die trappen beklimmen, was niet evident. Lotte was dus al snel aan het klagen en aan het wenen. Maar moeder Natuur en grote smurf kregen haar toch boven.
We waren blij dat we een tijdje in de airco van de auto konden zitten. We stopten in de Conad om boodschappen te doen voor de komende dagen. Terug bij het huisje sprong Lotte direct samen met Martha in de antieke wasbak. Ze speelden nog een hele tijd en pas om 19u30 aten we tomaat met mozarella. Na een ijsje als dessert kroop Lotte in bed. Wij zaten nog een tijd op ons terras naar bliksems in de verte te kijken en gingen dan binnen om het reisverhaal te schrijven en Spaans te leren. We kropen tamelijk laat in bed.
Reacties
Een reactie posten