Langoëlan - Héas

De wekker stond vandaag om 6 uur, want we hadden een reis van 840 km voor de boeg.  Nadat we de rest van onze spullen hadden ingeladen en hadden ontbeten, vertrokken we om 7u15 onder een stralend zonnetje.  Eerst reden we nog op kleine wegen, maar al snel gingen die over in grotere 'Departemental'-wegen.  Pas na een dik uur rijden kwamen we op de nog grotere N-wegen.  Pas toen we Bretagne uitreden, kwamen we eindelijk op de autosnelweg.  Het eerste deel van de rit verliep tamelijk vlot, maar rond Bordeaux verloren we wel een uur door de files.

Eens we Bordeaux gepasseerd waren, verliep de rit heel vlot.  We reden langs een heleboel grote zonnebloemvelden.  In de buurt van Tarbes zagen we voor het eerst de Pyreneeën en voorbij Lourdes reden we echt de bergen in.  Eerst nog op brede wegen, maar op het einde op smalle, kronkelende weggetjes.  We waren wel al onder de indruk van de mooie bergen.

De eigenaars van het huisje stonden ons op te wachten aan de kant van de weg.  We waren blij dat we om 18 uur eindelijk bij het huisje waren.  Wij kregen een uitgebreide rondleiding door het huisje (geen wifi, elektriciteit of gsm-ontvangst).  Lotte begon al direct te schommelen.

Na het uitladen van de auto aten we ravioli en daarna reden we nog naar de Cirque de Troumouse op zoek naar marmotjes.  We zagen er al snel ééntje aan de kant van de weg zitten en tijdens de korte rit van 7 km zagen we nog heel wat meer marmotjes.  Ook de bergkoeien waren zeer fotogeniek en het uitzicht boven aan de Cirque de Troumouse is echt wel schitterend.  Een Fransman vertelde ons dat er gisteren een twintigtal gieren een schaap aan het oppeuzelen waren.  Dat moet echt wel spectaculair geweest zijn.

We reden terug door de dichte mist die plots was opgekomen.  Lotte vertelde over de parkieten (of waren het toch gieren) die het schaap hadden opgepeuzeld.  We stopten nog eens om marmotjes te fotograferen en staken Lotte rond 21 uur in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag