Rustige dag

Na onze exploten van gisteren, hadden we vandaag wel een rustige dag verdiend, vonden we.  Het was dan ook al kwart na tien toen we eindelijk uit bed rolden...

Na een lekker puddingontbijt, gingen we naar de Super-U om boodschappen te doen.  Deze winkel maakte een betere/veiligere indruk: ontsmette karren, het personeel en (het merendeel van) de klanten droegen een mondmasker (en er waren maar weinig neuzen zichtbaar).

Bij het huisje genoten we in de zon van ons middagmaal en daarna reden we - alweer op de tonen van Bart Peeters (Lotte is hevige fan) - naar de menhir van Champ-Dolent.  Tussen de maïsvelden verrijst er een smalle "steen" meer dan 9m de hoogte in, de grootste menhir van Amorica.  Obelix was hier... en wij ook!

Terug bij het huisje stippelde Wim een loopparcours uit en terwijl ik ging lopen, gingen hij en Lotte lekker in het zwembad.  Toen ik terug was, haastte ik mij in mijn bikini, zodat ik ook in het (koude) water kon.  Nu ging Wim lopen en genoten Lotte en ik van ons gezellig onderonsje (nog wat zwemmen, op schoot samen opdrogen in de zon,...).

Tegen dat onze loper terug was, stond de aperitief (pastis met lookbroodjes en spookjes) al klaar.  Daarna gooiden we nog een hoop gamba's met een flinke hoeveelheid look in de pan.

We lazen samen nog Belle et la Bête en daarna was Lotte klaar voor bed.  Wij lazen nog wat en kropen vroeg in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag