Op weg naar Phaistos

Even na 8u waren we alledrie wakker, al bleven we nog een tijdje liggen: Lotte lag heerlijk te rollebollen, terwijl wij stiekem toekeken.

We namen rustig de tijd voor het ochtendritueel en een lekker ontbijtje (wat een drukte alweer in de ontbijtzaal).  Daarna bekeken we wat we vandaag zouden gaan doen.  We besloten Phaistos te gaan bezoeken, een Minoïsche vindplaats, en onderweg nog een paar extraatjes uit de reisgids mee te pikken.

In Armeni.

Onze eerste stopplaats was bij de necropool van Armeni, waar een 200-tal graven uit de laat-Minoïsche periode in 1969 werden blootgelegd. Je kon de site gratis bezoeken en zelfs afdalen in de tombes, al was daar - afgezien van een zweverige bende vrouwen met wierrook - niet veel te zien.

De necropool van Armeni.

Daarna wilden we naar Chromonastiri om de kerk van Pelagia te gaan bekijken.  We vonden de kortste (in afstand dan toch) weg er naartoe, maar laat ons zeggen dat het niet de meest optimale weg was.  In het begin viel het gravelweggetje nog mee, tot omkeren echt onmogelijk was en we alleen konden bidden dat we geen tegenliggers zouden tegenkomen.  Op was overstekende geiten na, was er geen levende ziel te bespeuren.  Dat was heel goed te begrijpen, want de stenen op de weg werden groter, de putten dieper.  Eén keertje moesten we uitstappen om een dikke tak aan de kant te leggen.  Toen stonden we ineens wel voor een aflsuiting, daar konden we toch even niet mee lachen, want keren was geen optie maar blijven staan natuurlijk ook niet.  Gelukkig kregen we de afsluiting snel open en konden we verder hobbelen.

Geitjes op weg naar Chromonastiri.

Na veel zweten en slappe lach bereikten we tenslotte de rand van het dorpje.  Daar parkeerden we en na ca. 1km kwamen we aan het kerkje dat we wilden bezoeken.  Een heel klein kerkje (met 7 stoelen) waar het geld voor de kaarsen gewoon in een mandje lag.  Als we er niet over hadden gelezen, hadden we de fresco's waarschijnlijk niet opgemerkt.

Het kerkje van Chromonastiri.

In het dorpje zetten we ons neer op het terras van een "taverna", waar we lekkere kleine gerechtjes aten.  Ondertussen was het beginnen te gieten en koelde het fel af, zodat ze ons kwamen vragen of we toch niet binnen wilden komen zitten.  Toen het zo goed als gedaan was met regenen, rekenden we af en gingen we weer naar buiten.

In Phaistos zijn we dus nooit geraakt.  We keerden gewoon terug naar het hotel, via normale wegen, welteverstaan (de auto maatke wel vreemd lawaai wanneer we fel naar rechts draaiden).

Voor het avondeten speelden we nog een beetje met Lotte en wandelden we nog een beetje tot aan de zee.  De golven waren precies tamelijk wild.

Toen Lotte in bedje lag, slopen we naar ons terras, waar we nog even genoten van de milde avondlucht, alvorens zelf ook te gaan slapen.