Lotte had een heel slechte nacht. Eerst wenend wakker worden met koorts, een uur later met een stinkende (en volle) broek en uiteindelijk om 7 uur omdat ze honger had. Aangezien we te moe waren om de Aradenakloof te doen, beslisten we om een wandeling naar Preveli Beach te maken.
Na een klein uurtje rijden (of slapen) kwamen we aan bij het beginpunt van de wandeling. We vertrokken bij een mooie, oude brug, net waar de Megalopotamos een meertje vormt.
 |
| De brug bij het beginpunt van de wandeling. |
Het straatje werd snel een verharde weg en iets later een smal paadje. We klommen en zagen af en toe de Megalopotamos onder ons liggen. Er stond een stevige wind en af en toe moesten we het paadje delen met een grote kudde schapen. Lotte was intussen vrolijk aan het zingen in de draagrugzak.
 |
| Het paadje werd versperd door een grote kudde schapen. |
Na enkele kilometer wandelen op het mooie paadje zagen we de Libische zee, met twee eilanden. Het paadje ging nu snel naar beneden. We moesten nog eventjes klimmen en zagen al snel het mooie Preveli Beach: mooi strand, rustige en heldere zee en de monding van de Megalopotamos met palmbomen langs de oever. Heel mooi!
 |
| Het steile paadje naar Preveli Beach. |
We installeerden ons in de schaduw en probeerden Lotte eten te geven, maar dat lukte niet echt. Sara ging eerst een beetje zwemmen, daarna genoot ik van het heldere water. Op de terugweg moesten we eerst door de Megalopotamos. Het water was verrassend koud! Op het eerste stuk klommen we snel, gedeeltelijk via trappen. We hadden vaak een mooi uitzicht op Preveli Beach.
 |
| Het mooie Preveli Beach. |
Na een tijdje kwamen we bij een oud kapelletje en werd de weg breed en vlak. Al snel waren we terug bij de brug, het vertrekpunt van de wandeling. Voor we terugreden genoten we nog van een bord Meze en een glaasje Retsina.
 |
| Eventjes uitrusten! |
Terug in het hotel lieten we Lotte nog wat slapen. Na het avondmaal genoten we buiten op het terras nog van een glaasje wijn.
Reacties
Een reactie posten