Roosbeek - Kreta

Onmenselijk, zo om 2u20 moeten opstaan (omdat de taxi ons om 3u kwam oppikken).  Belachelijk als je beseft dat ons vliegtuig pas om 6u05 zou opstijgen...  Maar de taxichauffeur drukte ons op het hart dat het toch noodzakelijk is om zo lang op voorhand te vertrekken, zelfs zo vroeg op de dag.  We waren, zoals verwacht, véél te vroeg in de luchhaven.  Er was daar wel al wat volk, maar we moesten nergens wachten.

Aan de gate lieten we Lotte nog wat spelen, rondkruipen en (aan twee handjes) rondstappen, want daarna moest ze nog lang genoeg stilzitten.  De vlucht zou immers 3u30 duren en je kan wel verwachten dat het verhaal van de giraf in de rode auto en de twee panda's in de gele auto na een keer of vijf wel gaat vervelen.  We zaten nog niet op het vliegtuig of Lotte had haar charmes al bovengehaald (zelfs als ze supermoe is, werken die dus nog) en was ze al andere mensen (veelal oudere dames) aan het verleiden.

Op het vliegtuig maakten we onszelf en Lotte vast en nog voor we goed en wel aan het bewegen waren, lag ze al in slaap, lekker tegen mij aan genesteld.  Zo konden we toch een tijdje alledrie lekker dutten.  Daarna kregen we iets te eten, speelden we wat en rustten we nog een beetje.  Bij het dalen, zeurde Lotte een beetje omdat ze last had van haar oortjes.  Maar gelukkig hadden we haar drinkbeker bij de hand.  Ze was echt superflink en wij waren (alweer) een fiere mama en papa.

Op Kreta duurde het even vooraleer onze valiezen op de band voorbij kwamen en nog veel langer eer we van achteraan in de rij bij het autoverhuurbedrijf waren opgeschoven tot helemaal vooraan.  Even later konden we dan wegrijden in "onze" Astra mét kinderzitje (al was het een beetje een gesukkel om dat laatste goed te installeren).  Lotte viel al gauw in slaap en, toegegeven, ik bleef niet lang achter.  Gelukkig was Wim wel nog bij de pinken en had hij direct door dat we iets te ver waren gereden,

De pechstrook wordt hier trouwens niet alleen gebruikt waarvoor ze bedoeld is, maar ook (en vooral) als extra rijvak om snelle chauffeurs even te laten passeren.

Het hotel was echt atypisch voor ons: grote blinkende inkomhal, iemand die ons - met golfkarretje - tot bij de auto bracht en onze valiezen droeg,...

De rest van de dag kuierden we nog wat rond op het domein van het hotel en sliepen we wat (met ons drietjes in het grote bed).  's Avonds gingen we nog eten: een uitgebreid buffet (waaruit we een lekkere mezze samenstelden) en een overweldigend aantal mensen.  Daarna kropen we met Lotte op stok.