Storm

Ik zat gisteren op het werk (in Heverlee) reikhalzend uit te kijken naar het onweer dat er zat aan te komen.  Eindelijk verkoeling!  De buienradar werd nauwlettend in de gaten gehouden en we zouden nog overwogen hebben een regendans uit te voeren.  Gelukkig hebben we dat laatste niet gedaan, anders had ik me wel heel schuldig gevoeld.  Ik kreeg immers al snel van mama - volledig in paniek - te horen dat er in Hakendover een ware windhoos was gepasseerd.  Ik was ervan overtuigd dat ze waarschijnlijk aan het overdrijven was...

Toen we na het werk naar huis reden (in Roosbeek) begon ik mij toch ook af te vragen of in ons huisje ook wel alles in orde was.  Gelukkig was dat wel het geval.  Tomaten kunnen we nog altijd in de winkel kopen.  We zullen dus niet omkomen van honger, omdat onze tomatenstruiken omgewaaid zijn, net als de zonnebloemen.  Toen ik mama belde, was ze nog steeds overstuur en ik hoorde het geronk van een kettingzaag op de achtergrond.  Ik moest en zou met mijn eigen ogen vaststellen dat iedereen ongedeerd was.  De auto werd volgeladen met werkkleren en weg waren we.

De ravage die mama had beschreven was er daadwerkelijk.  De ene buur zijn schouw was weggewaaid, iemand zijn veranda was gaan vliegen, de andere buren hadden de brandweer al moeten bellen voor een treurwilg op de steenweg en we waren nog tot laat op de avond bezig - met man en macht - hun grote linde te verzagen en weg te voeren.  Hun twee kindjes waren natuurlijk ongelukkig, want die boze boom was op hun houten kasteel en schommel terecht gekomen en had de hele boel gewoon vermorzeld.  De maïs van de boerderij zag er al even verwaaid uit als hun dak.  Hoe langer we bezig waren, des te minder ik het kon geloven dat zoiets kon gebeuren.
We mogen onszelf gelukkig prijzen dat iedereen ongedeerd is gebleven.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag