Toen de wekker om 6u45 afliep slopen we stil de kamer uit om onze tanden te gaan poetsen. We genoten van een lekker en uitgebreid ontbijt (met eitjes!). Na het inpakken van de rugzakken waren we iets na 8 uur klaar om te vertrekken. Het was al warm zo vroeg op de ochtend. We keken naar de lange schaduwen op de bergen en passeerden al snel de Tilisunasee. We liepen langs een marmottenveld, maar ik had nogal moeite om een marmot te zien. Uiteindelijk lukte het toch! We begonnen aan de eerste klim richting het Schwarzhornsattel. We zaten een tijdje achter 3 jonge vrouwen waarvan er één echt wel moeite had om een goede keuze te maken waar ze haar voeten moest neerzetten. Na een korte afdaling kwamen we bij de Tobelsee: die was niet zo groot, maar we konden wel een mooie reflectie zien van de rotsige bergen op de achtergrond. Toen er een vrouw zich uitkleedde en in het water sprong waren de reflecties natuurlijk verdwenen en de vele kleine visjes die aan de oever zwommen ook. We d
Ook al hadden we (uiteindelijk na de tip van Hannes) geen bus (naar Gargellen) te halen, toch schakelden we vandaag al over op "trektochtregime": rond 7u opstaan en tegen 8u de deur uit. Het was wel even schrikken toen we die zware rugzakken op onze rug probeerden te zwieren. De eigenares was er duidelijk op uit dat we vertrokken, want het poetsgerief (inclusief gevulde emmer) stond al klaar bij de trap. Maar haar zure gezicht kregen we gelukkig niet meer te zien... In het begin moesten we het asfalt volgen van de weg naar Gargellen en dan de Gweilweg, maar al snel doken we het bos in. Dat betekende het begin van een lange, steile klim, waarbij we geregeld moesten stoppen om op adem te komen en een koekje te eten. Na een 4-tal km waren er af en toe wat stukken die wat minder steil waren. Vanaf de Gweil Maisäß tot aan de Innergweil Alpe werd er gewaarschuwd voor steenslaggevaar tijdens de werkweek en was het helemaal niet geoorloofd om verder te stappen, maar anderzijds:
We werden vandaag al tamelijk vroeg wakker gemaakt door luidende kerkklokken en stemmen. Na het ontbijt reden we naar de Valisera-bahn om de Grasjoch- en HochAlpila-lift te nemen. Er waren alweer geen beestjes te zien, maar we konden wel genieten van het mooie uitzicht en zochten nog wat naar de hutten waar we de volgende dagen zullen slapen. We konden enkel de Tilisunahütte zien liggen. We keerden terug en namen direct de Valiseralift. Daar boven zijn er nog niet echt wandelingen uitgezet maar het uitzicht is er wel heel mooi. We aten onze pick-nick op een bankje. We reden nog naar Gargellen waar we de Schafbergbahn namen. Daar kon Lotte zich uitleven in het speeltuintje. We maakten nog een kleine wandeling voor we terug naar het huisje reden. We pakten de valiezen, namen een douche en laadden de auto vol. We reden naar Vandans om daar onze auto al te parkeren en namen de bus terug, eerst naar Schruns en dan naar Sankt-Gallenkirch. Lotte volgde alles mee op een plannetje. T
Reacties
Een reactie posten