Organisatie & sabotage: kostuumperikelen

Hoe goed georganiseerd een mens de dingen probeert aan te pakken, soms komen er onvoorziene omstandigheden om het hoekje loeren.  Zo was er in augustus al ons akkefietje met de drukker (twee weken wachten op het drukwerk vonden we er toch over, aangezien het maar een week had mogen duren), maar het verhaal van afgelopen dinsdag mag toch ook verteld worden.

Mijn aanstaande echtgenoot - oh, wat klinkt dat goed - had al een paar maanden geleden samen met moemoe een kostuum uitgekozen voor zichzelf en voor de mannen van de suite.  Rond deze periode moesten we dan maar eens terugkomen met iedereen om de maten op te nemen en dan zou alles wel in orde komen.  Dus: gebeld naar de winkel, afspraak gemaakt ("we zijn in verlof tot en met de elfde, maar kom maar op dinsdag 7 september om 19u").  Iedereen opgetrommeld en om 19u stonden wij netjes op de dorpel met de hele hoop; winkel toe, niemand nam de telefoon op - wij terug naar huis (na een half uur wachten).

Aangezien je in zulke "commercanten" geen vertrouwen  kan hebben, werd er beslist dat Wim de volgende dag naar Zottegem zou gaan en een nieuw kostuum zou kiezen.  Dat is ondertussen gebeurd.  Ik ben uiteraard heel nieuwsgierig wat het geworden is, maar die dikke drie weken zal ik nog wel kunnen wachten.  Bovendien kan ik Wim ook nieuwsgierig maken, want binnen twee dagen mag ik mijn trouwkleed nog eens gaan passen.