Aigues-Mortes

Na een nachtelijke bloedneus van Lotte en een aantal keer dat de babyfoon was beginnen piepen (wegens het wegvallen van de stroom), werden we rond 7u wintertijd gewekt door Lotte. Haar deur gaat maar moeilijk open, dus moest papa haar gaan "redden". Ze kroop nog een uurtje bij ons in bed, lekker vrolijk, en ze knuffelde ons plat nog voor de dag goed en wel begonnen was. Wat een heerlijk begin van de dag!

We namen rustig de tijd om te ontbijten en speelden samen met de trein, voor we om 9u30 met de auto vertrokken naar Aigues-Mortes, een halfuurtje rijden. We konden een parkeerplaats bemachtigen op de Avenue Mistral, net aan het uiteinde van het marktje. We struinden rond tussen de kraampjes, kochten olijfjes, vijf droge worsten en een eerste kerstcadeau, ... We keerden terug naar de auto om ons koopwaar weg te leggen. Ik stapte met Lotte al richting omwalde binnenstad, terwijl papa nog snel een ambachtelijk broodje zou gaan kopen op het marktje. We verloren even elkaar uit het oog en moesten een berichtje sturen om af te spreken bij de auto. Nu ja, het was niet slecht om nog eens naar de auto te stappen, want we konden dan tenminste onze drinkbus meenemen...

Daarna gingen we dus sámen naar de ommuurde binnenstad (een kasteel en wij waren de prins of de ridder en de prinsessen). Na een (succesvol) bezoekje aan een keramiekwinkeltje (kerstcadeautje nummer 2) kwamen we in een drukker gedeelte van de binnenstad. In de zomer moet het hier verschrikkelijk zijn! Veel winkeltjes, veel restaurantjes, een aangenaam zonnetje, ... Heerlijk genieten! Ik zei net dat er enkel nog tapas ontbraken, toen mijn schatti wees naar een tapasbar. Patatas bravas? Pulpo? Tortilla? Já!! We vonden een plekje aan een hoge tafel op het terras en bestelden sangria en zes tapasschoteltjes. Het werd daar maar drukker en drukker (ze begrepen er zelf niets van) en ze moesten op de duur zelfs mensen weigeren.

We wandelden nog even terug naar het hoofdplein, waar we op een bankje van het zonnetje (en elkaar) genoten, omdat Lotte graag naar de accordeonspeler daar wilde luisteren.

Toen we terug bij de auto kwamen, realiseerden we ons dat we hadden moeten betalen in plaats van onze parkeerschijf te leggen, maar gelukkig vonden we geen papiertje onder onze ruitenwisser. Van de kraampjes was er geen spoor meer: er stonden auto's en er werd petanque gespeeld.

We keerden niet onmiddellijk terug naar ons huisje, maar reden nog even naar Saint-Gilles, omdat daar om 14u30 een stierenloop door de straten zou plaatsvinden. Hoewel we nauwelijks 30 minuten "te laat" waren, stonden de afsluitingen alweer aan de kant en kwam het verkeer (en het geparkeer) langzaam weer op gang.

We keerden dan maar terug naar het huisje. We lazen, wandelden, gooiden stenen in het water (de zee volgens Lotte), Lotte croste rond op haar loopfiets, ...

Vlak voor de zon achter de horizon verdween (en het begon af te koelen), profiteerden we ervan om nog een keertje buiten te eten.

Terug binnen bouwde Lotte een leuke Duplo-toren, een hele constructie (en mama & papa mochten niet te veel helpen)!

Nadat Lotte in bedje lag, lazen wij nog een beetje voor we ook naar boven trokken. Ik las nog snel mijn boek uit (nu al!) en knipte even na 22u het licht uit.