Cancún - ruïnes van Cobá - Chichen Itza

Nadat ik om 3 uur was wakker geworden, was het nogal moeilijk om weer in slaap te vallen.  Om 7 uur kropen we uit bed en gingen we al eens op verkenning naar de zee.  Het was er al heel druk.  We zagen pelikanen en fregatvogels en hoorden het bizarre geluid van de zwarte langstaarttroepiaal.  

Het ontbijt om 8u40 was heel lekker.  Na een lekkere portie fruit (met ananas!) kregen we nog een eitje.  We laadden onze enige valies in en reden naar Cobá.  Na een vlotte rit, buiten de enorme vluchtheuvels in de dorpen en wat aanschuiven aan de péage, kwamen we rond 12 uur aan in Cobá.

Daar aten we eerst, en genoten we van een lekkere mocktail.  Daarna trokken we binnen in de archeologische site.  De gidsen, fietsen en de driewielers lieten we staan.  We liepen eerst richting de Grupo Nohoch Mul, een hoge piramide van 42m hoog.  De ruïnes in Cobá liggen in de jungle, dus waren ze niet altijd in hun geheel te zien.  Het was wel tof om alle resten te kunnen zien in de jungle.

We zagen een prachtige trogon voor we aan de grote piramide kwamen.  Heel indrukwekkend, maar wel wat vervallen.  Tijdens het terugkeren zagen we een groene leguaan.  We liepen naar de Grupo Macanxoc, een uitgebreide site met ruïnes.  Het was een eindje stappen tussen de verschillende sites,  maar gelukkig was er veel schaduw in de jungle.  Op het einde bezochten we nog de Grupo Cobá, waar ook een enorme piramide staat.  Oververhit stonden we na 6,5km rond 16 uur terug bij de auto.

Na een rit van een dik uur kwamen we aan in Chichen Itza.  We werden hartelijk welkom geheten en na een drankje (en het zien van een uil) konden we onze mooie kamer in.  Blijkbaar zitten we hier in een andere tijdzone en is er hier 8 uur verschil met België.  De eigenaar was intussen al gecontacteerd door Air France over onze valiezen: die zouden deze avond moeten aankomen.  

We probeerden iets te eten in het kleine dorpje, maar het restaurant dat ons was aangeraden was dicht.  Voor de rest was er nog één restaurantje, maar echt smakelijk zag het er allemaal niet uit.  

We reden naar Chichen Itza en ook daar was het niet makkelijk om iets te vinden.  Uiteindelijk vonden we toch een restaurant waar ze Margharita hadden (en het eten was ook lekker).  Terug in het huisje kropen we om 21 uur (zonder valiezen) in bed.