Wim & Sara

Omdat we al om 9u30 de boot vanuit Hellesylt naar Geiranger wilden halen (en er toch nog vanalles moest gebeuren), hadden we de wekker al om 7u30 gezet. Lotte begon al vrolijk te hobbelen in haar bedje toen ze ons hoorde. Na een snel ontbijt zochten we de laatste spullen bijeen. Wim laadde de auto in, ik kuiste het huisje en Lotte superviseerde. Tegen 8u45 wierpen we nog een laatste blik op ons huisje met grasdak en speeltuin... We waren ruimschoots op tijd om aan te schuiven voor de boot (er stonden nog maar vier auto's), dus we hadden nog wat tijd om rond te wandelen op de kade en naar de grote boot te gaan kijken die daar lag aangemeerd (een drijvend flatgebouw). Niet lang nadat onze boot (Fjord 1) aanmeerde, mochten we er al oprijden (we moesten ons nog haasten) en gingen we naar de linkerkant van het zonnedek, waar een hele resem tuinstoelen klaar stond. Een goed uur deed de boot erover om vanuit de Sunnylsfjord in Hellesylt de Geirangerfjord door te steken tot ...

Vanochtend werden we om 9u30 wakker omdat we Lotte hoorden rondspringen in haar bed. Toen we buiten keken, zagen we dat het fel aan het regenen was. Na het ontbijt bleven we dus maar binnen spelen: in de boekjes lezen, torens bouwen (wel vijf verdiepingen hoog!), op het fietsje rondcrossen (Lotte dan toch), ... Lotte had al snel weer honger, want om 12u wilde ze alweer in haar stoeltje kruipen. Met haar bordje in haar handen riep ze: "Nog, nog, nog!". Gelukkig was de Pytti Panna snel klaar. Na het eten maakten we de valiezen al en toen Lotte iets later ging slapen, laadden wij de auto al voor een deel in. Toen Lotte na een uurtje weer wakker werd, aten we een lekker potje pudding, vers gemaakt door mama. Daarna gingen we wandelen tot aan het meertje, want het was eindelijk gestopt met regenen. We keken bij het meertje naar een stoet koeien en keerden terug. Lotte en ik speelden op de schommel en de glijbaan, terwijl mama een ganse tas wilde aardbeitjes p...

Amper 6u was het toen Lotte ging rechtstaan in haar bedje en haar keeltje openzette. De gebruikelijke truukjes (knuffelen, troostende woordjes, flesje, nieuwe luier,...) leken niet te werken. De tenen van mama en het donsdeken nog net binnen handbereik... We zijn dan maar de kamer uitgestapt en op het zolderkamertje gaan liggen. Het was even op de tanden bijten (vooral omdat ze zo aandoenlijk “mama” riep onder het snikken door), maar na een tijdje stopte het gehuil... en plots was het 10u. De zon scheen gezellig door het zolderraampje naar binnen. We voelden ons eindelijk weer een beetje uitgerust (en merkelijk vrolijker) en ook Lotte was de hele dag haar lieve en speelse zelf. Na een rustig ontbijt (vlak voor de middag dus) vertrokken we voor een korte rit met de auto tot aan het nieuwe uitkijkpunt in Ljøen. En wat voor een uitkijkpunt: links de Sunnylsfjord, rechts de Geirangerfjord, allebei schitterend onder een stralende zon! We staken de weg (nr 60) over en liepen d...

Rond 6 uur was Lotte opnieuw klaar wakker. Na een tijdje wenen, namen we haar bij ons in bed. Veel hebben we dus niet meer geslapen, want Lotte was aan het rondkruipen en aan het spelen op bed. Toch is ze (en wij) nog een tijdje in slaap gevallen. Iets voor 9 uur zijn we dan uit bed gekropen. Aangezien er vandaag slecht weer wordt voorspeld, kozen we een autotocht naar de Westkaap (Vestkapp).  Na het ontbijt (trollenpap) en een succesvolle potjessessie vertrokken we rond 10u30. We reden eerst langs het mooie Hornindalsvatn, daarna langs de Eidsfjord en de Nordfjord. Knappe uitzichten, hoewel mijn meisjes er niet echt hebben van kunnen genieten, want die lagen in dromenland. Het begon iets beter weer te worden en de zon was een groot deel van de rit van de partij.  We staken door naar de Vanylvsfjord, waar we opnieuw konden genieten van het wondermooie landschap. Pas de laatste kilometers werd de weg wat smaller, de rest van de rit was over brede, aangenam...

Vandaag liet ons poppetje ons toch al tot 7u15 slapen. Maar ze wordt dan wakker, staat recht in haar bedje en kan dan net aan het donsdeken of tot aan de armen en/of benen van mama. Maar we hebben toch nog anderhalf uur verder kunnen soezelen. Toen we opstonden, merkten we dat het weer minder goed was dan gehoopt/gedacht. Alles lag nat en dus zagen we maar af van onze voorgenomen wandeling (want die zou er wel eens erg glad hebben kunnen bijliggen). We kozen dus om na het ontbijt van trollenpap een rondtrip te maken met de auto, o.a. over de Trollvegen. We vertrokken noordwaarts, voor een stuk langs de Geiranger- en Sunnylsfjord waarover we een prachtig zicht hadden: fjorden zoals ze moeten zijn (volgens ons). In Stranda moesten we de overzetboot nemen tot in Liabygda (ca. 15 minuten) en we hadden geluk, want we kwamen aan bij de kade en konden quasi direct de boot oprijden. Ongelooflijk hoeveel auto's er op zo'n boot passen! Vrijwel meteen nadat we onze motor ui...

Om 2u30 werd Lotte wenend wakker. Ze was heel moeilijk te troosten en toen ze getroost was, leek ze wel klaarwakker. In haar bedje weende ze, bij ons in bed kon ze geen twee seconden stil blijven liggen. Een flesje geven hielp ook niet... Uiteindelijk is ze rond 4u dan toch in slaap gevallen. Rond 6u is ze dan nog eens wenend wakker geworden. Ze heeft toen de rest van haar flesje gedronken en verder geslapen.  Om 8u ging de wekker, maar dat vonden we toch nog iets te vroeg. Rond 8u30 stonden we dan toch op. Na het ontbijt maakten we ons klaar om te vertrekken naar Briksdalbreen. De weg liep tot in Stryn over de weg die we hadden genomen toen we naar het huisje in Hellesylt reden. In Stryn reden we rond het meer. Tenslotte moesten we nog een twintigtal kilometer rijden tot aan het begin van de wandeling. Aangezien het begin van de wandeling op het einde van de weg ligt, verwachtte ik me aan een smal, onverhard weggetje. Maar we hadden geluk, want de weg was verhard, b...

We moeten alledrie echt uitgeput geweest zijn, want het was al 10u30 toen we eindelijk wakker werden. Wim en ik hadden toch niet zo gerust geslapen, want Lotte lag (in haar reisbedje weliswaar) in een open zolderkamertje (of hems) met een afschuwelijk steile trap. Bij ieder geluidje schrokken we natuurlijk wakker! We hebben haar bedje intussen maar verhuisd naar onze kamer... Na ons ontbijt/middagmaal en een badje voor Lotte (waar ze niet mee akkoord was) wandelden we naar het nabijgelegen meertje, terwijl Lotte naarstig (maar tevergeefs) op zoek ging naar wilde aardbeitjes. We gingen ook even varen met het roeibootje. Terug bij het huisje hielp Wim Lotte met de glijbaan en de schommel, terwijl ik wilde aardbeitjes ging plukken die ik gisteren had opgemerkt. Heerlijk bij de risgrøt! De rest van de dag lazen we, keken we een filmpje,... Tegen 22u30 gingen we slapen. Lotte was toen al lang in dromenland, veilig bij ons de kamer.