Wandelen naar Sulebu

Na ons ontbijt (spek met te veel eitjes) maakten we ons klaar om aan een wandeling te beginnen van bij ons huisje. Het zonnetje scheen en het was tamelijk warm. Ideaal wandelweer dus. 

De wandeling begon onmiddellijk met een steile klim: dat was zweten! We vonden dat we te warm waren aangekleed. We kregen al snel een mooi uitzicht op het meer (Otrøvatnet) waar ons huisje ligt. Het pad was steil, maar gelukkig waren er niet te veel stenen die het stappen moeilijk maakten. We moesten opnieuw door wat beekjes en sneeuw stappen. 

Na een uurtje klimmen werd het paadje meer golvend en moesten we dus minder klimmen. Rondom ons zagen we besneeuwde bergtoppen: heel mooi. Na 1u40 zagen we de hutjes van Sulebu liggen bij een meertje. Op de achtergrond twee mooie, besneeuwde bergen. 

We spreidden ons picknickdekentje uit en aten bij het meertje, terwijl we een timelapse-filmpje maakten. Na het eten twijfelden we nog om door te stappen naar het Øvre Sulevatnet-meer, maar het begon kouder te worden en er kwamen donkere wolken opzetten, dus besloten we terug te keren. We zagen een beestje weghuppelen (een lemming (als die een staart hebben) of een hermelijn). We waren nog maar pas aan de terugweg begonnen of het begon hevig te regenen (en te hagelen). Lotte viel vlug in slaap, maar mama en papa zagen af van de kou. Binnen de kortste keren waren we kletsnat! Gelukkig duurde de hagel / regen maar tien minuutjes en iets later probeerde het zonnetje ons op te warmen.

Na een slippertje van mama, die hard schrok, werd Lotte weer wakker. Ze begon onmiddellijk weer te babbelen en te wijzen naar de sneeuw en de mooie bergen. 

Toen we bijna terug bij het hutje waren, kwam er ons plots een rendier tegemoet gelopen op het wandelpad. Na de eerste schok konden we toch nog wat fotootjes nemen. Toen het rendier al ver weg was, zagen we er nog een tweede bij. 

Terug in het huisje staken we Lotte in bed. Echt moe was ze precies niet, want ze bleef een hele tijd vertellen en lachen. Wij genoten van een warme chocomelk, schreven het reisverhaal, bekeken de timelapse en lazen wat. Uiteindelijk haalden we Lotte uit bed, want slapen was ze duidelijk niet van plan. We speelden wat, Lotte at flink kjøttboller (met patatjes na wat aandringen) en blauwe bessen. 

Na het eten ging Lotte slapen. Wij lazen nog wat, keken naar een filmpje en kropen vroeg in bed, want morgen zal de wekker vroeg aflopen...