Vestkapp

Rond 6 uur was Lotte opnieuw klaar wakker. Na een tijdje wenen, namen we haar bij ons in bed. Veel hebben we dus niet meer geslapen, want Lotte was aan het rondkruipen en aan het spelen op bed. Toch is ze (en wij) nog een tijdje in slaap gevallen.

Iets voor 9 uur zijn we dan uit bed gekropen. Aangezien er vandaag slecht weer wordt voorspeld, kozen we een autotocht naar de Westkaap (Vestkapp). 

Na het ontbijt (trollenpap) en een succesvolle potjessessie vertrokken we rond 10u30. We reden eerst langs het mooie Hornindalsvatn, daarna langs de Eidsfjord en de Nordfjord. Knappe uitzichten, hoewel mijn meisjes er niet echt hebben van kunnen genieten, want die lagen in dromenland. Het begon iets beter weer te worden en de zon was een groot deel van de rit van de partij. 

We staken door naar de Vanylvsfjord, waar we opnieuw konden genieten van het wondermooie landschap. Pas de laatste kilometers werd de weg wat smaller, de rest van de rit was over brede, aangename wegen. De klim naar de Vestkapp zelf was over een baantje dat zo smal was dat je maar beter geen tegenliggers kon hebben. Maar we hadden geluk. 

We liepen wat rond op de Vestkapp, zagen dat het café dicht was, maakten een timelapse en genoten van het adembenemende uitzicht: de zee, de scherenkust, de fjorden, kleine dorpjes, besneeuwde bergen in het binnenland, ... Je wist niet waar je eerst moest kijken. Er stond veel wind, dus voelde het koud aan, ook al was het 18 graden.

We reden iets terug, naar een mooi zandstrandje in Ervik, waar we onze boterhammetjes opaten. Toen we opnieuw vertrokken, begon het (hard) te regenen. We keerden dus maar via dezelfde weg terug. 

In Hellesylt deden we inkopen voor de komende dagen. Terug in het huisje ging Lotte nog twee keer succesvol op het potje, speelden we nog op de glijbaan en tekende Lotte nog wat. Nadat Lotte ging slapen, lazen wij nog wat en schreven de reisverhalen.