Nîmes - Pont du Gard - Ispagnac

Lotte was al om 6u45 wakker en wou niet meer verder slapen. Ze kroop nog een tijdje bij ons in bed. Na het ontbijt ruimden we verder op en laadden de auto in. Voor we vertrokken sprong er nog een kikker binnen in het huisje. Rond 9u30 reden we de lange oprit af, op weg naar Nîmes.

De Fransen reden niet zo aangenaam: een groot deel reed veel te traag, andere schoten gewoon de weg op zonder te kijken... De laatste kilometers voor het centrum van Nîmes waren echt wel druk. Duidelijk een grote stad dus. 45 minuten na ons vertrek kwamen we wel aan in het centrum. We reden een futuristische parking binnen, net bij het amfitheater. Ideaal dus!

We zaten eerst eventjes aan een fontein en liepen daarna rond het indrukwekkende amfitheater. Er stonden een heleboel paaltjes en Lotte wilde op elk paaltje klimmen en er weer afspringen. Via kleine straatjes liepen we richting La Maison Carrée, een mooi bewaarde Romeinse tempel. Intussen hadden we een stokbrood gekocht, maar dat was al voor een groot deel opgesmuld voordat we ons neerzetten op het terras van een Italiaans restaurant.

Na een belachelijk goedkoop menu met voorgerecht, pizza en chocomousse, keerden we terug naar de auto. We hadden wat problemen om te betalen, want we hadden al betaald en het leek alsof we nog eens betaalden via télépéage. Sara keerde dus nog even terug, maar blijkbaar zou alles toch in orde moeten zijn.

We reden door naar de Pont du Gard. Mijn twee meisjes lagen al snel te slapen, ook al was het maar een dik halfuurtje rijden, Vanaf de dure parking was het maar eventjes stappen voordat we het indrukwekkende aquaduct zagen. Heel erg de moeite! We klommen naar enkele uitzichtpunten en gooiden wat stenen in de Gardon.

Het was intussen al 16u geworden en we moesten nog een dikke twee uur rijden naar Ispagnac. In Alès was het heel druk, maar daarna kwamen we in de bergen van de Cevennen. Mooi, maar het rijdt wel een stuk trager. Het was al goed donker toen we Ispagnac binnenreden. In de heel smalle straatjes vonden we ons huisje niet direct. Toen we aan de kant stonden om te kijken waar we juist moesten zijn, kwam er een oud meneertje uit zijn raam kijken. Hij kwam naar beneden om ons de gîte te tonen.

We laadden alles uit en aten. Lotte was moe (het was al laat!) dus vroeg ze of ze mocht gaan slapen. Ik ging de auto nog op een parking zetten, terwijl mama pudding maakte. Wij keken 's avonds nog naar een filmpje.