Wasserfallweg

We werden opnieuw wakker gemaakt rond 7 uur door het kindje van de buren.  Iets later stond Lotte bij ons in de kamer.  Buiten zag het gras er wit uit door het stevige vriezen.  Na het ontbijt werd er nog gespeeld en geknutseld tot het buiten wat warmer was. 

Daarna gingen we naar buiten, om een beetje te oefenen bij het fietsen.  Er reden heel wat tractors op en aan en aan de overkant van de weg waren graafmachines aan het werk...  Lotte was dan ook te afgeleid om goed te kunnen oefenen.  We gingen dus al snel naar de koeien (en de machines) kijken.  Veronika kwam ons vertellen dat we eens naar boven mochten.  Daar zagen we eerst een konijntje zitten, daarna hadden we een goed zicht op de koeien en helemaal achteraan zaten nog 4 kippen.

We maakten ons klaar voor de wandeling en reden een dikke 5 minuten tot aan het vertrekpunt.  Daar waren ze bezig met grote werken.  Er werd precies een nieuw dorp uit de grond gestampt.  We moesten ons dus iets voor het echte begin parkeren en langs de werken stappen.

De watervalweg begon met een stuk langs de rivier.  Aan de eerste bank stopten we al eens om een koekje te eten.  We keerden iets terug om een moeilijker paadje te nemen, omdat we dachten dat Lotte dat leuker zou vinden... Maar het ging vandaag echt niet vooruit.  We moesten haar constant voorttrekken en aanmanen om toch maar verder te stappen.  We probeerden haar af te leiden, liedjes te zingen, treintjes te maken, ... Niets hielp.  Ze had gisteren natuurlijk al enorm ver gewandeld...

Het eerste deel van de wandeling liepen we in het zonnetje en moesten we goed klimmen.  Het voelde echt warm aan.  Al tamelijk snel (in afstand dan toch) kwamen we aan een eerste, mooie waterval.  In een mooi bos raapten mama en Lotte al wat kerstversiering op en iets later zaten we in een klein huisje, net groot genoeg om een bank in te zetten, onze boterhammetjes op te smullen.

We passeerden schaapjes en kwamen al snel in de schaduw terecht.  Daar was het plots veel kouder en lag er hier en daar een beetje sneeuw.  We moesten eventjes 5 minuutjes omlopen om de Hölle waterval te zien: Echt wel de mooiste van de dag.  Tamelijk hoog met een mooi poeltje beneden.  We klommen terug naar boven om echt aan de terugweg te beginnen.  Daarna liepen we eventjes langs de weg en dan door een mooi bos.  Het ging goed naar beneden, zodat we eindelijk wat snelheid konden maken.  Na 4 uur stappen (voor 5,4 km!) waren we terug bij de auto.

Terug bij het huisje aten we wat druifjes.  Lotte luisterde nog altijd niet zo goed.... Ze ging wel flink onder de douche.  Enkele maanden geleden durfde ze dat nog niet, nu was het niet makkelijk om haar er weer uit te krijgen.

Terwijl mama het eten kookte, gingen Lotte en ik op de schommel en op de glijbaan spelen (in de kou!).  Na het eten kroop Lotte al snel in bed.  Ik maakte nog een foto met sterrensporen en we probeerden nog de knopen uit een bol wol te krijgen.