Roosbeek - Reisenschuh

Na een veel te korte nacht werden we om 3u brutaal wakker gemaakt door onze opdringerige wekker.  Met kleine oogjes sloften we naar de badkamer.  Op straat (en dus ook in onze gang) was het pikdonker.  Zo zalig dat ze 's nachts de lichten doven in onze straat!  Al loop je wel tegen een muur van licht aan als je aan de steenweg komt.

Lotte was nog vast aan het slapen toen we haar kamertje binnen kwamen, maar ze stond wel monter en blij op, klaar om aan de vakantie te beginnen!  Tegen 3u35 staken de laatste spullen in de auto en konden we aan de lange rit beginnen.  Op zich valt 925km wel mee, maar we hadden wel veel file onderweg.  Zo veel wegenwerken!

Gelukkig werden we onderweg bezig gehouden door een zingende / vertellende / wijzende / vragende kleine meid op de achterbank.  Het zonnetje scheen en we kregen steeds meer bergen te zien.  Toch altijd betoverend, zo'n berglandschap!

Via Brenner reden we (met de vlam in de pijp) de grens met Italië over, waar alles tweetalig Duits - Italiaans werd aangeduid.

Tegen 15u reden we de oprit naar de boerderij op, waar mooie bruine koeien in de stal stonden.  We werden vriendelijk (in het Duits) onthaald door Veronika en installeerden ons in ons huisje.  Daarna gingen we weer naar buiten om wat te oefenen met de fiets zonder zijwieltjes.  Natuurlijk niet gemakkelijk: kijken waar je rijdt, blindelings de pedalen vinden, trappen (snel genoeg), mooi recht zitten,... en dat allemaal tegelijk!  Maar het begon al beter te gaan!

We gingen weer naar binnen: spelen met de Duplo, eten, lezen,...  We waren alledrie heel erg moe en kropen dus vroeg in bed (al was het niet gemakkelijk om mijn boek weg te leggen...).