Posts

Brandberg - Madisa

Afbeelding
Duivenwekkers langs alle kanten vanmorgen!  Om half 9 kropen we uit de tent, Lotte even later.  Het was al warm genoeg om zonder trui rond te lopen.  Geen vreemde smaak meer aan de chocolade bij het ontbijt! Toen we naar de receptie reden, zagen we een klein diertje dat graag foto's van zich liet nemen.  Het bleek Mila, één van de twee meerkatten die hier wonen (en die je blijkbaar op Facebook en Instagram kan volgen). We raakten in de war door alle zanderige paadjes op het domein en ook daarbuiten was het een wirwar aan paden.  Sommige paden leidden naar barakken uit golfplaten, niet bepaald waar we moesten zijn...  We vonden uiteindelijk wel de grote weg, maar die werd kleiner en kleiner, hobbeliger en hobbeliger,...  We waren verrast toen we op de parking van de White Lady  toekwamen dat er daar zoveel auto's stonden.  Allemaal 4x4, wit, met afgedekte laadbak en veelal met tent(en) op het dak. De parkeerwachter stapte ons vrolijk tegemoe...

Spitzkoppe - Ameib - Brandberg

Afbeelding
We hadden de wekker gezet om 7u30, maar ik moest om 7 uur al eens naar het toilet gaan.  De kleuren aan de horizon waren toen al heel mooi, dus ging ik snel in de auto het fototoestel halen.  Toen de wekker om 7u30 afliep, hoorden we een verschrikkelijk geluid op de auto:  twee tokken waren op onze auto aan het pikken.  Heel mooie beesten, maar ze hebben wel een lange, harde bek! Wij genoten van de eerste zonnestralen op de bergen van de Spitzkoppe terwijl we ons ontbijt (dit keer met chocolade) naar binnen speelden.  We plooiden de tenten op en rond 9 uur vertrokken we richting Ameib.  We waren nog maar net vertrokken of we zagen al een grote roofvogel. Het was maar 100 kilometer rijden tot Ameib.  We reden eerst weer door de straat met alle kraampjes waar zelfs de kleinste kinderen die amper kunnen lopen al proberen om dingen te verkopen.  Het gras is hier heel wat hoger en dat maakt het moeilijker om dieren te spotten.  We reden door een s...

Walvis Bay - Spitzkoppe

Afbeelding
Om half acht ging de wekker af en werden we nog een laatste keer wakker met zicht op de Atlantische Oceaan.  Ook nu lieten de pelikanen en robben zich weer zien... We verdeden weinig tijd aan ontbijten en inladen, en vertrokken toen - met het nodige geflapper - naar PG Glass, om het venster te laten vervangen.  Of het ok was dat ze eerst nog iets anders deden en we om 11u konden terugkomen?  Liever niet eigenlijk.  Dan begonnen ze er maar meteen aan.  Er was voor ons immers niks meer te doen en we moesten ook nog een stukje rijden vandaag. I.p.v. daar gewoon een uur te zitten koekeloeren, vertrokken we met een boodschappentas onder de arm naar de Spar.  Die bleek verhuisd, maar gelukkig niet zo ver. Als ezeltjes geladen, kwamen we daar terug buiten.  Bij een bank stopten we nog even om flappen te tappen, terwijl er ondertussen een geldtransport plaatsvond.  Er was wel een mitraillette bij, maar hun kogelvrije vesten zagen er eerder uit als een lic...

Sandwich Harbour

Afbeelding
Het deed wel deugd om eens in een echt bed te slapen.  Maar toch sliepen we het laatste deel van de nacht om de één of andere reden slecht...  De wekker stond om 7u15 en na een snel ontbijt stapten we richting het vertrekpunt voor onze trip.  We zagen al direct robben zwemmen en pelikanen vliegen.  Het was eventjes zoeken naar het juiste bedrijf, want het staat hier vol met bedrijfjes die tours aanbieden.  Je kan hier met de kajak varen, met de catamaran, naar Sandwich Harbour, ... We moesten nog eventjes wachten, maar intussen konden we wel robben en pelikanen bewonderen.  We kregen een jeep toegewezen en Daavie als chauffeur:  een enthousiaste gids die heel wat te vertellen had.  We reden eerst naar de zoutpannen waar zout wordt gewonnen uit de zee.  90 tot 95% wordt geëxporteerd naar Europa om in de winter op de weg te gooien.  Sommige van de zoutpannen waren bijna klaar om "geoogst" te worden. Daarna reden we de Kuiseb-delta in....