Huskytocht

Omdat we gisteren uiteindelijk toch laat in ons bedje lagen, waren we nog een beetje moe toen we om 9u gingen ontbijten.  Daarna gingen we terug naar ons huisje om wat extra lagen kleren aan te doen.  Daar moet je dus echt meer dan een kwartier voor uittrekken!

Om 10u werden we verwacht bij de hondenkennel om een tocht van 30km te maken, met onze gids van gisteren (Taina), hetzelfde Italiaanse koppel en ook nog een Italiaanse die in de lodge werkte (en echt wel nodig was als tolk).  140 Honden blaften en huilden: "Kies mij, kies mij!"  We kregen elk een papiertje met de naam van vijf honden, die we uit de hokken moesten halen, optuigen en voor de slee spannen.  Wim kreeg Leo, Idia, Indy, Kodiak en Ana; zelf kreeg ik Pirka, Nuget, Snoopy, Frank en Nome.  Jawel, ze hebben alle 140 een naam!

Twee van onze husky's (de slimme stuurhonden).

Tegen de tijd dat mijn slee klaar was, stond ik al nat in 't zweet.  Er zit nogal kracht achter die beestjes en ze waren er duidelijk op uit om te lopen.  Ik mocht als eerste achter de sneeuwmobiel, Wim als derde.  Ook vandaag had ik weer de snelste honden.  Wim zijn beestjes waren vinniger dan die van gisteren, zodat hij met de Italiaanse mocht wisselen om vlak achter mij te sleeën.  De Italianen zijn vandaag trouwens nog een paar keer van hun slee gerold en blijven liggen.

Aan het genieten van de kou.

De prachtigste sneeuwlandschappen schoven langs ons voorbij.  Iedere keer we stopten (om te checken of iedereen nog volgde), waren mijn honden echt moeilijk tegen te houden, zelfs met twee voeten op de rem, en als Taina terugliep naar de sneeuwmobiel, was er al helemaal geen houden meer aan.

Rond 13u stopten we bij een vuurplaats voor het middageten.  De sledes werden verankerd en vastgebonden aan een boom, maar het duurde nog een tijdje eer de honden tot rust kwamen.

Vuurplaats tijdens de lunch.

We legden rendierhuiden op de houten bankjes die daar stonden, terwijl Taina het vuur aanmaakte.  Ik hield ook nog even een sanitaire stop: een hele onderneming.  Al die lagen afstropen en dan zorgen dat er geen kleren nat werden.  Dat lukte gelukkig, zelfs zonder te bevriezen.

We kregen warm bessensap en broodjes, terwijl Taina de soep opwarmde.  We kregen zelfs nog een dessertje (bula) dat we zelf boven het vuur mochten roosteren.  Heerlijk!  Tegen de tijd dat onze thee op was, begon het al te schemeren.  In het schemerdonker keerden we terug naar de lodge.  Dat duurde nog een uurtje (en af en toe ging het goed bergaf).  Aangekomen zetten we al de honden terug in hun hok.  Wat een heerlijke dag!  Ik was wel blij dat ik drie paar sokken en drie paar handschoenen aan had, maar ik heb toch geen kou gehad, zelfs niet bij het stilzitten tijdens het eten.

Sara bij één van de husky's.

Terug in ons huisje zetten we meteen de sauna aan.  Dat hadden we wel verdiend, want - hoewel het de honden zijn die de hele tijd lopen - je bent er toch ook wel moe van en onze armen en schouderbladen voelen we toch een beetje.

's Avonds kregen we nog een lekkere ovenschotel met zalm en prei en keken we naar een paar afleveringen van "The Big Bang Theory", alvorens we gingen slapen.  Jammer genoeg was het bewolkt en was er dus geen poollicht.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Museo de Antropologia

Atlantische oceaan - Roosbeek

Teotihuacán