Op weg naar Finland!

Om 8u ging de wekker af: tijd voor vakantie!  Enigzins slaperig kropen we uit bed, voor de dagelijkse ochtendrituelen en om de laatste spullen bijeen te zoeken.  Onze kerstboom staat mooi te schitteren in onze living, maar wij gaan een weekje elders de kerstsfeer opsnuiven: in het hoge Noorden, Taivalkovski, Finland.  Net buiten de poolcirkel; daar waar de tegels uit de grond vriezen.

Om 9u15 kwam papa ons oppikken om ons naar het station van Tienen te brengen.  Een "plan B" was gelukkig niet nodig: de trein reed (voor een keer) goed op tijd en we kwamen ruimschoots op tijd aan op de luchthaven.  We dropten onze rugzakken af, kregen onze tickets tot op onze eindbestemming (Oulu) en stapten vlot (zonder gepiep zowaar) door de security.

Na een rustige vlucht van 2u30, kwamen we toe in Helsinki; een kleine, haast gezellige luchthaven (met parketvloer).  We hadden 45 minuten tussen de vluchten, maar dat was meer dan genoeg.  Het was daar al opvallend donker toen we om 16u de aansluitingsvlucht namen.

Het ontijzelen van het vliegtuig zorgde ervoor dat we met een halfuur vertraging aankwamen in Oulu.  Daar stond er ons iemand op te wachten, die ons naar de Saija Lodge zou brengen, een kleine 200km verder het binnenland in.  Eén Duitse toerist stond ook al te wachten om mee te gaan, maar twee Duitse koppels, die met een latere vlucht zouden toekomen, hadden nog meer vertraging dan wij.  Het was 19u toen we allemaal in de auto kropen en de donkere nacht inreden.

Het was een lange rit (2u30) en we kwamen uitgehongerd aan in de lodge.  In het hoofdgebouw kregen we onze sleutel en we gingen snel onze spullen in ons huisje zetten, zodat we  gauw konden eten (eland).

Na een gezellige maaltijd gingen we terug naar ons huisje en deze keer kwamen we toch iets verder dan de inkomhal.  Er was een gezellige living met zetels, een slaapkamer (met een deur naar het terras) en een badkamer (met sauna).  Hoewel het al laat was, namen we toch een sauna.  We gingen daarna nog even buiten afkoelen op het terras, maar de sneeuw aan mijn blote voeten was net iets te pijnlijk en we waren dus snel weer binnen.  Wat zijn we toch stoer!

Na een korte douche waren de koude voeten al snel vergeten en we kropen moe maar tevreden in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag