Sneeuwschoenwandeling

Na het ontbijt trokken we onze warme kleren aan om om 10u aan een nieuw avontuur te beginnen: sneeuwschoenwandelen.  In het "boothuis" kregen we rakketten aangemeten en verbazingwekkend lange stokken.  We liepen samen met gids Jelle, met in ons kielzog twee Duitse zussen, nog een Duitser alleen (Klaus) en ten slotte nog het Italiaanse koppen en de tolk-gids Danila.

Sara klaar om te vertrekken.

We liepen een tijdje over echte paadjes, maar uiteindelijk baanden we ons een weg door het bos, tussen struiken door.  Onderweg zagen we sporen van hazen, vossen,... en kwamen we langs een halfbevroren rivier.

Sara en gids Jelle aan het wachten op de Italianen.

Na anderhalf uur hielden we halt bij een vuurplaats, bij een brug over een rivier.  Onder die brug zou een otter leven, maar die kregen we helaas niet te zien.  Jelle maakte vuur, we kregen thee en bessensap (uit een berkenhouten tas) en kregen ook een soort doughnut om op een stok te roosteren en in suiker te rollen.  Daarna keerden we terug naar de lodge, waar we net op tijd toekwamen voor de lunch: een heerlijke, dikke erwtensoep.

Wim en Sara tijdens de middagpauze.

Jammer genoeg was de prachtige opklaring van de pauze bij de vuurplaats maar van korte duur en begon het in de namiddag weer te sneeuwen.  En daarmee werd onze collectieve hoop op poollicht weer de grond ingeboord.

Smullen van de Bula.

In de namiddag lazen we een beetje en probeerden we onze vermoeide spieren een beetje te helen.  Als avondeten kregen we een stoofpotje van rendier en daarna kregen we nog een mooi filmpje te zien van hoe het hier in de zomer en de herfst is.  We zullen toch nog eens moeten terugkomen...

Na de video gingen we terug naar ons huisje.  We lazen een beetje en kropen moe maar tevreden in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag