Winterwandeling en huskytocht

De wekker ging om 8u30. Buiten was het nog heel donker, maar toch begon het wat te schemeren. Na het ontbijt konden we onze extra winterspullen halen. We kregen een dikke overall, handschoenen, wanten, een gezichtsmasker, een dikke muts en warme laarzen.

In de voormiddag maakten we een korte wandeling en lazen we nog wat. Als middagmaal kregen we een lekkere zalm-maaltijdsoep. 

De Saija Lodge in de sneeuw.

Om 13u30 werden we aan de hondenkennel verwacht voor een tocht op de hondenslee achter de husky's. We kregen eerst een uitgebreide uitleg over het gebruik van de slee en daarna mochten we helpen met de honden in te spannen voor de slee. 

We mochten de honden mee helpen halen uit hun hok. Die beestjes zijn echt wel heel sterk, je moet ze goed optillen, zodat ze enkel op hun twee achterpoten staan. Als je dat niet deed, gingen zij op wandel met jou, in plaats van omgekeerd. 

Gids Taina.

Elke slee kreeg vijf honden. Daarna mochten we nog meehelpen om alle honden een harnas aan te doen en in te spannen. 

Sara vertrok heel vlot. De honden en de slee van de Italiaanse die ook mee was, vertrokken ook heel vlot, maar de Italiaanse bleef liggen. Toen zij uiteindelijk vertrokken was, was het mijn beurt. Helaas waren we wat problemen om het touw los te krijgen, maar eens dat los was, gaven de husky's een schok aan de slee en weg waren we!

Na de eerste bocht stopten we nog eens om te zien of iedereen wel mee was (en werd de Italiaanse nog eens opgeraapt). Tijdens de eerste minuten moesten we nog wat gewoon worden aan de slee, maar al snel zaten we op het meer, waar alles veel eenvoudiger werd. 

De husky's.

We genoten van het mooie uitzicht in de sneeuw (het sneeuwt al de ganse dag). Af en toe werd er eens gestopt en wanneer we een paar minuten stilstonden, werden de honden ongeduldig. In het begin liepen ze altijd tamelijk snel, maar na een tijdje was dat al veel langzamer. 

Na een tijdje gingen we van het meer af en kwamen we in een bos. Eerst met kleine boompjes, later met grotere. Dit vond ik echt een heel mooi stukje natuur.

Mijn honden waren blijkbaar de traagste van de groep, zodat ik niet alleen bij het klimmen de slee moest helpen duwen, maar ook op de vlakke stukken.
Toen we weer op het meer kwamen, waren we snel terug bij de hondenkennel. Het was intussen al goed donker geworden (15u30). We hielpen de husky's terug los te koppelen en keerden terug naar ons huisje na een mooie tocht. Daar keken we naar een filmpje en namen we een sauna.

Om 18u werden we verwacht voor het avondmaal (gehakt van wilde runderen) en een praatje met uitleg over Finland en de husky's. Rond 20u waren we terug in ons huisje.

Daar lazen we nog wat. Tegen 22u kropen we in bed. Ik keek nog eens naar buiten en zag dat het helder was. Sara kroop terug uit bed, we trokken onze warme kleren aan en trokken naar buiten. Het was toch kouder dan verwacht, dus keerden we nog eens terug om nog meer kleren aan te trekken. 

Poollicht.

Bij het meer was het goed donker. We zochten naar poollicht en zagen boven de noordelijke horizon een groene band. We twijfelden of dat nu poollicht was of niet. We namen een heleboel foto’s. Na een tijdje leek de groene band toch van helderheid en vorm te veranderen, dus denken we dat we toch echt wel het poollicht hebben gezien. Net toen de helderheid en vorm begon te variëren, trok het volledig dicht. We waren terug bij het huisje rond middernacht, waar we met onze koude voeten en handen in bed kropen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag