Gipfelweg Madrisella

We kropen om 8u30 uit ons zachte bed.  Na het ontbijt reden we naar Gaschurn om daar de Versettla-lift te nemen.  Voorbij het midden-station zagen we dat piste 60 helemaal open lag wegens werken.  Toen we boven waren, begonnen we direct met een zware (en lange) klim, via piste 64.

Vaak liepen we over een hoop steengruis: minder makkelijk, maar Lotte vond dat veel leuker.  Hoe meer we klommen, hoe mooier de uitzichten werden.  We zagen vaak de Kopssee liggen.  Iets voor de eerste top zagen we meer en meer kleine meertjes.  Na een uurtje klauteren waren we boven op de top van de Versettla, waar enkel een groot steenmannetje stond.  Het was nogal druk op de top, dus aten we een welverdiende koek iets verderop. 

We bleven niet te lang zitten en gingen op weg naar de tweede top.  Het ging maar heel eventjes naar beneden voordat we opnieuw serieus moesten klimmen.  Gelukkig was deze klim minder moeilijk.  Na in totaal twee uur wandelen stonden we boven op de Madrisella, aan het grote kruis.  Na een fotootje, snoepje en een tekstje in het topboek, begonnen we aan een niet zo gemakkelijke afdaling.  We zagen opnieuw een heleboel meertjes.  Lang duurde het dalen nu ook weer niet.  We kregen nog een moeilijke klim, vaak over smalle paadjes naar de Matschuner Joch.

Het was intussen al tamelijk laat geworden, dus zochten we een plekje om te picknicken.  Daarna begon de afdaling echt.  Eerst was het nog moeilijk op de steile paadjes en af en toe liepen we door een riviertje.  We kwamen bij een mooi meertje en van daar stapten we op een breed pad naar beneden.  Lotte en mama liepen (en giechelden) een stuk van de weg.  Aan de Alpe Nova bleef Lotte haken in de afsluiting terwijl ze die probeerde open te maken, met een bloedende knie tot gevolg.  

Het laatste stuk van de wandeling was nog een serieuze klim naar de Nova Stoba.  Op een 'grote' weg hielden we het tempo goed hoog, zodat we om 16 uur terug boven stonden.  De vrees om niet op tijd terug te zijn voor het sluiten van de lift (om 17 uur) was dus niet nodig.  We hadden 11 km gewandeld en een dikke 800 meter gestegen op net geen 5u30.  Flink gestapt dus!

Beneden in Gaschurn gingen we nog iets drinken in hotel Saladina.  Zo kregen we Patrick (en Daniel) nog eens te zien.  In het huisje maakte mama een lekkere Gröstel mit 'Suram Kees'.  Lotte kroop om 19u20 in bed.  Wij namen nog een douche en kropen ook vroeg in bed.  Ik las nog wat, maar mijn vrouwtje deed al snel haar ogen toe.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag