Wim & Sara

Na de vermoeiende dag gisteren, hielden we vandaag een rustige dag. We sliepen een halfuurtje langer, namen onze tijd voor het ontbijt en maakten Lotte haar groentepapje. We vertrokken naar Moustiers-Sainte-Marie, maar het was een echte ramp om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk vonden we toch een plaatsje op een helling. Toen ik begon te manoevreren en nog ver van de auto achter mij was, ging het alarm van die auto af. Maar blijkbaar ging het alarm van die auto al een hele tijd elke twee minuten af. Zwempret! We gingen eten in La Grignotière, net als vorige zaterdag. Na het eten keerden we terug naar L’Enchastre. Daar genoten we van het zonnetje en gingen we met Lotte in het zwembad. Eerste durfde ze enkel op het eerste trapje wat rondwandelen, maar iets later durfde ze ook op het tweede trapje wandelen. Daar zat ze tot voorbij haar buikje in het water. Zolang ze de grond kon voelen met haar voetjes vond ze het leuk. Uiteindelijk lukte het om met Lotte een paar keer h...

Vandaag stond de Sentier Martel op het programma: de klassieker onder de wandelwegen in de Verdon.  We stonden om 8u op en namen rustig de tijd voor het ontbijt.  Aangezien het beginpunt (La Maline in La Palud-sur-Verdon) en het eindpunt (Point Sublime) van de wandeling verschillen, reden we met twee auto's tot Point Sublime, waar het al erg moeilijk was om parkeerplaats te vinden (het was ook al tamelijk laat).  Onderweg was er al een auto tegen onze zijspiegel gereden, maar gelukkig klapt die eerder in dan dat hij eraf valt.  Maar er rijden er hier toch veel rond op die smalle, bochtige wegen die niet aan de kant durven rijden... Het begin van de Sentier Martel. Daarna reden we verder tot aan La Maline, waar we eerder deze week al iets gingen drinken.  Nadat we de auto hadden geparkeerd, konden we aan de tocht beginnen, gewapend met 6l water (toch een beetje nipt voor vier personen met zo'n hitte), saucisse en brood (waarover later meer). Mooie ...

Rond 7u30 begon Lotte wat lawaai te maken. We keken naar haar bedje en zagen dat ze zich aan het rechttrekken was. Iets later stond ze vrolijk recht in haar bedje. Op weg naar de Mont Chiran. We maakten ons klaar, genoten van het ontbijt en ontdekten dat Lotte een tweede tandje heeft. Nog altijd goed aan het wandelen? We reden naar het kapelletje in de buurt en begonnen aan een wandeling naar het observatorium boven op de Mont Chiran. De weg begon rustig, tamelijk breed en licht stijgend. Na een tijdje werd het paadje smal en soms heel steil. We konden de gîte een hele tijd zien. De vergezichten werden mooier en mooier. Het laatste stuk was over een grotere aardeweg, de officiële weg naar het observatorium. Nog steeds op weg naar Mont Chiran. Te voet was de weg nog wel doenbaar, maar met de auto moet je die weg echt niet proberen. Uiteindelijk kwamen we boven waar we een supermooi zicht hadden op de bergen. Toen we aan het uitkijkpunt van het uitzicht stonden te g...

Na een heerlijk slaapje werden we om 8u wakker door de wekker.  Lotteke begon intussen al vrolijk te brabbelen in haar bedje.  We maakten ons klaar voor het ontbijt en maakten Lottes groentepapje klaar. Na het ontbijt vertrokken we langs de kronkelbaantjes naar Moustiers-Sainte-Marie, waar we naar het kerkje in de rotsen wandelden.  Van daaruit zagen we een tof maar moeilijk wandelpad, enkel voor geoefende wandelaars volgens het paneeltje.  Daar zat we iets van waarheid in, want er kwam heel wat klimwerk op handen en voeten aan te pas.  Lotte, die op mijn rug in de rugzak zat, vond het allemaal geweldig! Moustiers-Ste-Marie.   Terug beneden zochten we een terrasje waar wij van een pastis konden genieten en Lotte haar papje kon eten.  Daarna struinden we nog wat door de (drukke) straatjes van het stadje.  Na een picknick op de parking reden we terug naar L'Enchastre. Enkel voor ervaren wandelaars! Onder ons drietjes maakten...

Lotte sliep wat onrustig en begon rond 4u10 te wenen. Natuurlijk de eerste nacht dat we niet alleen in een huisje lagen. Voor één keer mocht Lotte bij ons in bedje. Rond 7 uur was ze opnieuw wakker. We maakten ons klaar, gaven Lotte een flesje en maakten haar middageten al. We hadden nog tijd voor een kleine wandeling voor het ontbijt. Het ontbijt is hier heel uitgebreid! Zelf gebakken brood, pannekoekjes, verloren brood, vergeperst sinaasappelsap,… Lekker! Na het ontbijt reden we naar La Palud-sur-Verdon. Daar was een klein marktje waar we wat brood kochten (we hadden nog drie broden, maar die waren we vergeten). Lotte kreeg van haar meter ook nog elfenpantoffeltjes. De Gorge du Verdon Vandaag deden we de Route des Crêtes, waarvan we gisteren al een deel in de verkeerde richting hadden gedaan. We stopten op verschillende uitkijkpunten, het ene al mooier dan het andere. Op een bepaald uitkijkpunt zagen we gieren vliegen. We bleven een tijdje staan en zagen de gieren heel di...

Vanmorgen waren we wakker vóór de wekker en ons Lotteke voor een keertje ook.  Dat zorgde er wel voor dat we rustig konden inpakken, de auto volladen en van een lekker ontbijtje genieten op het terras.  Onze matinettes begonnen zelfs al te smelten van het zonnetje! Even voor 10u kwam Mr. Meynard met wat zijn vrouw (en niet de kuisvrouw) bleek te zijn en niet veel later vertrokken we in de richting van ons volgende huisje in (de buurt van) La Palud-sur-Verdon.  Onderweg stopten nog even bij het verlaten kerkje van St.-Donat, waar we snel nog een cache oppikten. Onze volgende echte stopplaats was in Moustiers-Ste-Marie, een klein pittoresk dorpje in de buurt van het meer Ste. Croix, bekend om de faiences en de ster die boven het dorp opgehangen is.  We kuierden een beetje door de gezellige straatjes, aten lekker op een gezellig en schaduwrijk terrasje (waar het toilet naar lavendel rook),... Moustiers-Ste-Marie. Daarna kropen we weer de auto in voor e...

We stonden opnieuw op om 8u. Na het ontbijt, het papje voor Lotte en nadat alles klaar was, vertrokken we naar Les Mées. Gelukkig vonden we vlug een parkeerplaats en konden we snel het marktje bezoeken. Er waren niet zo veel kraampjes, dus waren we snel rond. We vonden er deze keer wel olijven (en dolmades). Mooi brood op het marktje van Les Mées. We reden door naar Thoard via de Route du Temps. Via Champtercier en de Pic de Bonnet hadden we een mooi uitzicht op Thoard. De parking stond bijna vol, maar gelukkig vonden we toch nog een plaatsje. We stapten naar de zonnewijzer, maar die was volledig overgroeid door onkruid. Op de parking gaven we Lotte een nieuwe luier. De volledig overwoekerde zonnewijzer in Thoard. We aten bij het uitkijkpunt van Le Castellard. We reden verder via de Col de l’Hysope naar de Col de Fontbelle. Daar begonnen we de wandeling naar de Crête de Géruen. In het begin was het paadje breed, maar plots werd het lekker smal. Vandaar begon het ook te s...